ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ به نام خدا «یابن الحسن ادرکنی» باز امـد عصر جمعـه دل من غمگیـن است غـم مخور از صفت نکبت غیبت این است در سمات و ندبه در جمعه دلم فریاد کرد شکوه هـا از غـم سرا و نـا کجا آبــاد کرد نغمه‌یابن الحسن ها ازچه رو مانده عقیم خود طلب بنما فرج را اے کریم ابن کریم هاتفے گفتا به جان من چـه میگوئے بشـر نیسـتے ونیست در عـالم بـراهش منتـظر آنکه باشد عاشق ودلداده مهدے کجاست ازچه رو درغربت وغم نور چشم انبیاست ما محب نـور چشـم حیـدر و زهـرا شدیم کے ز یـاران صدیـق حـضـرت مولا شدیم گفت هاتف تو اسیر نفسے و دل بسته ای در لبـاس عـارفان و زاهدان بنشستـه اے گــر بـیـایـد بــار دیگــر کربلا اجـرا کنید سربه روے نے کشیدوخویشتن رسوا کنید مے رســد انـدم که جـان و دل کنے تطهیر دوست نـامه اعمال ما هــر روز و شب بـر دست اوست گفت هـاتف نـامه دعوت براے او مخوان تاشوے آمـاده ایـن ابیـات بهر او بخوان اے گل زهرا نیـا اینجا کسے یار تونیست بـر زبانها نـام تـو دلـها طرفدار تو نیست بهـــر مهـمانے تـو اے شـاه با عـز و جلال کس ندارد لقمه اے درسفره از رزق حلال اے کیانے بس کن و از ماتم وهجران مگو او کــه دارد در نظر افعـال ما را مـو بمـو «کریما ما را نه فقط با زبانمان بلکه با اعمالمان از منتظران واقعے مهدے عج قرار بده» «الهی امین» 🖋شاعر: استاد کیانے 1400/8/28 http://eitaa.com/golvajhehaye_ahlbeyt ✿࿐❁❈❁࿐✿࿐ 📌نشر اشعار بروز از شعرای فرهیخته ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ