باسلام یکی ازاعضاء درروزگذشته راجع به تلاوت استاد عبدالباسط سوالی رامطرح نمودند لذا درذیل نکاتی را درموردسبک تلاوت ایشان به عرض می رسانم: حضرت استادازلحاظ تنوع مقامات موسیقایی تلاوت خیلی غنی نبودند لذا زیبایی تلاوت ایشان مربوط به رنگ صوت وطنین فوق العاده آن استاد بزرگواراست. طول نفس ، رنگ وزنگ صوت ،طنین منحصربفرد، انعطاف بسیارتارهای صوتی وقدرت تنغیم وبه تبع آن استفاده ازتحریرهای زیباخصوصادرقفلات ونیز تسلط ایشان براختلاف قرائات ازشاخصه های ارزشمند تلاوت آن استاد عظیم الشان می باشد. آنقدر رنگ و زنگ صوت ونیز قدرت انعطاف صوتی ایشان زیباست که نه تنها کسی خیلی توجهی به موتیف ها وملودیهای تکراری ایشان ندارد بلکه شنونده را به اوج لذت سمع می رساند. لذاتکرارگوشه های مقام چهارگاه ایشان درسوره تکویر ونیز تکرارگوشه رهاوی درمقام رست خیلی به چشم نمی آیند . بین تلاوتهای استودیویی ومجلسی ایشان تفاوت های محسوسی وجود دارددرتلاوتهای استودیویی اغراق زیادی در نغمه بیات عجمی ونیز مقام صبا مسموع است. سبک این نابغه عالم تلاوت که شایدبه جرات بتوان گفت که مشهورترین وتاثیرگذارترین قاری جهان اسلام در بین سایر ملل است بعنوان سبک پایه در آموزش ویادگیری دربین اساتیدو متعلمین است وبه سبک سهل و ممتنع معروف است ومیتوان ادعا نمود که تمامی قراء بزرگ ایرانی بدوا تلاوت خودرا باسبک آن استاد بزرگوار آغازنموده اند. بیشترین مقامات استفاده شده درتلاوت ایشان بیات،صبا،رست وچهارگاه-عجم می باشد واز ردیفهای حجاز وسگاه بندرت استفاده نمودند مقام نهاوندرابجزگوشه نهاوندمرصع درقسمت بسیارکوتاهی ازتلاوت شان (به سبک استاد منشاوی) ونیزاستفاده ازجنس بالای بیات که ازنهاوندتشکیل شده حزدر دوسه مورد آنهم بصورت بسیار محدودازنکات قابل ذکراست. تا کی باشد که مادرگیتی نابغه ای همچو اورا به جهانیان هدیه دهد. روحش شاد ویاد آن استادبزرگ گرامی. [ محسن امامی ]