قرآن ترجمه المیزان سوره 6 سوره مبارکه الانعام صفحه 131 بَلْ بَدَا لَهُمْ مَا كَانُوا يُخْفُونَ مِنْ قَبْلُ ۖ وَلَوْ رُدُّوا لَعَادُوا لِمَا نُهُوا عَنْهُ وَإِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ (28) [چنين نيست] بلکه آنچه را قبلا پنهان مى داشتند برايشان آشکار شده است، و اگر [به دنيا ]باز گردانده شوند به همان چيزى که از آن نهى شده اند باز مى گردند، و قطعاً آنان دروغگويند. (28) وَقَالُوا إِنْ هِيَ إِلَّا حَيَاتُنَا الدُّنْيَا وَمَا نَحْنُ بِمَبْعُوثِينَ (29) و گفتند: جز اين زندگى دنياى ما زندگى ديگرى نيست و ما هرگز برانگيخته نخواهيم شد. (29) وَلَوْ تَرَىٰ إِذْ وُقِفُوا عَلَىٰ رَبِّهِمْ ۚ قَالَ أَلَيْسَ هَٰذَا بِالْحَقِّ ۚ قَالُوا بَلَىٰ وَرَبِّنَا ۚ قَالَ فَذُوقُوا الْعَذَابَ بِمَا كُنْتُمْ تَكْفُرُونَ (30) و اگر ببينى وقتى که در پيشگاه پروردگارشان نگه داشته مى شوند [خدا ]مى گويد: آيا اين [روز جزا ]حق نيست؟ مى گويند: چرا به پروردگارمان سوگند مى گويد: پس بچشيد اين عذاب را به سزاى اينکه کفر مىورزيديد. (30) قَدْ خَسِرَ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِلِقَاءِ اللَّهِ ۖ حَتَّىٰ إِذَا جَاءَتْهُمُ السَّاعَةُ بَغْتَةً قَالُوا يَا حَسْرَتَنَا عَلَىٰ مَا فَرَّطْنَا فِيهَا وَهُمْ يَحْمِلُونَ أَوْزَارَهُمْ عَلَىٰ ظُهُورِهِمْ ۚ أَلَا سَاءَ مَا يَزِرُونَ (31) کسانى که لقاى خدا (معاد) را تکذيب کرده اند قطعاً زيان ديده اند، تا وقتى که قيامت ناگهان به سراغشان بيايد مى گويند: اى افسوس بر ما که در مورد آن کوتاهى کرديم، و اين در حالى است که آنان بار گناهان خود را بر دوش مى کشند. آگاه باشيد که بردبارى را بر دوش مى کشند. (31) وَمَا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا إِلَّا لَعِبٌ وَلَهْوٌ ۖ وَلَلدَّارُ الْآخِرَةُ خَيْرٌ لِلَّذِينَ يَتَّقُونَ ۗ أَفَلَا تَعْقِلُونَ (32) و زندگى دنيا جز بازى و سرگرمى نيست، و بى شک سراى آخرت براى کسانى که تقوا پيشه مى کنند بهتر است; پس آيا عقل خود را به کار نمى گيريد؟ (32) قَدْ نَعْلَمُ إِنَّهُ لَيَحْزُنُكَ الَّذِي يَقُولُونَ ۖ فَإِنَّهُمْ لَا يُكَذِّبُونَكَ وَلَٰكِنَّ الظَّالِمِينَ بِآيَاتِ اللَّهِ يَجْحَدُونَ (33) ما قطعاً مى دانيم که آنچه آنان مى گويند تو را غمگين مى کند. [غمگين مباش زيرا ]آنان [در حقيقت ]تو را تکذيب نمى کنند بلکه اين ظالمان آيات خدا را انکار مى کنند. (33) وَلَقَدْ كُذِّبَتْ رُسُلٌ مِنْ قَبْلِكَ فَصَبَرُوا عَلَىٰ مَا كُذِّبُوا وَأُوذُوا حَتَّىٰ أَتَاهُمْ نَصْرُنَا ۚ وَلَا مُبَدِّلَ لِكَلِمَاتِ اللَّهِ ۚ وَلَقَدْ جَاءَكَ مِنْ نَبَإِ الْمُرْسَلِينَ (34) و به يقين، پيامبرانى پيش از تو تکذيب شدند ولى بر تکذيب شدن صبر کردند، و آزار ديدند تااينکه نصرت ما به آنان رسيد. و براى کلمات خدا [در مورد نصرت انبيا ]هيچ تغيير دهنده اى نيست. و قطعاً بخشى از خبرهاى پيامبران به تو رسيده است. (34) وَإِنْ كَانَ كَبُرَ عَلَيْكَ إِعْرَاضُهُمْ فَإِنِ اسْتَطَعْتَ أَنْ تَبْتَغِيَ نَفَقًا فِي الْأَرْضِ أَوْ سُلَّمًا فِي السَّمَاءِ فَتَأْتِيَهُمْ بِآيَةٍ ۚ وَلَوْ شَاءَ اللَّهُ لَجَمَعَهُمْ عَلَى الْهُدَىٰ ۚ فَلَا تَكُونَنَّ مِنَ الْجَاهِلِينَ (35) و اگر رويگردانىِ آنان بر تو گران است اگر مى توانى سوراخى در زمين يا نردبانى در آسمان بجويى تا معجزه اى برايشان بياورى [چنين کن]. و اگر خدا مى خواست همه آنان را [به اجبار ]بر هدايت گرد مى آورد، پس هرگز از جاهلان مباش. (35) 💐💐💐💐