قرآن ترجمه المیزان سوره 7 سوره مبارکه الاعراف صفحه 175 قُلْ لَا أَمْلِكُ لِنَفْسِي نَفْعًا وَلَا ضَرًّا إِلَّا مَا شَاءَ اللَّهُ ۚ وَلَوْ كُنْتُ أَعْلَمُ الْغَيْبَ لَاسْتَكْثَرْتُ مِنَ الْخَيْرِ وَمَا مَسَّنِيَ السُّوءُ ۚ إِنْ أَنَا إِلَّا نَذِيرٌ وَبَشِيرٌ لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ (188) بگو: من اختيار هيچ سود و زيانى را براى خود ندارم مگر آنچه را خدا بخواهد، و اگر غيب مى دانستم خير بيشترى به دست مى آوردم و به من گزندى نمى رسيد. من جز اخطار کننده اى [براى خطاکاران ]و بشارت دهنده اى براى مؤمنان نيستم. (188) ۞ هُوَ الَّذِي خَلَقَكُمْ مِنْ نَفْسٍ وَاحِدَةٍ وَجَعَلَ مِنْهَا زَوْجَهَا لِيَسْكُنَ إِلَيْهَا ۖ فَلَمَّا تَغَشَّاهَا حَمَلَتْ حَمْلًا خَفِيفًا فَمَرَّتْ بِهِ ۖ فَلَمَّا أَثْقَلَتْ دَعَوَا اللَّهَ رَبَّهُمَا لَئِنْ آتَيْتَنَا صَالِحًا لَنَكُونَنَّ مِنَ الشَّاكِرِينَ (189) او است آن که شما را از يک تن آفريد، و جفتش را از جنس او قرار داد تا در کنارش آرامش بيايد. پس چون با او آميزش کرد، بارى سبک بر گرفت، و [مدّتى ]آن را با خود داشت. پس وقتى گرانبار شد، پدر و مادر، خدا، پروردگار خود را خواندند که اگر فرزندى شايسته به ما بدهى قطعاً از شکرگزاران خواهيم بود. (189) فَلَمَّا آتَاهُمَا صَالِحًا جَعَلَا لَهُ شُرَكَاءَ فِيمَا آتَاهُمَا ۚ فَتَعَالَى اللَّهُ عَمَّا يُشْرِكُونَ (190) امّا هنگامى که خدا فرزندى شايسته به آنها داد، براى او در مورد آنچه به ايشان داده بود شريکانى قرار دادند; خدا بلند مرتبه تر است از اين که به او شرک ورزند. (190) أَيُشْرِكُونَ مَا لَا يَخْلُقُ شَيْئًا وَهُمْ يُخْلَقُونَ (191) آيا چيزهايى را شريک [خدا ]قرار مى دهند که هيچ چيزى را خلق نمى کنند، و آنها خود مخلوقند. (191) وَلَا يَسْتَطِيعُونَ لَهُمْ نَصْرًا وَلَا أَنْفُسَهُمْ يَنْصُرُونَ (192) و نه مى توانند آنان را يارى کنند و نه خود را يارى مى کنند؟ (192) وَإِنْ تَدْعُوهُمْ إِلَى الْهُدَىٰ لَا يَتَّبِعُوكُمْ ۚ سَوَاءٌ عَلَيْكُمْ أَدَعَوْتُمُوهُمْ أَمْ أَنْتُمْ صَامِتُونَ (193) و اگر آنها را به سوى هدايت بخوانيد از شما پيروى نمى کنند. بر شما يکسان است چه آنها را بخوانيد يا ساکت باشيد. (193) إِنَّ الَّذِينَ تَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ عِبَادٌ أَمْثَالُكُمْ ۖ فَادْعُوهُمْ فَلْيَسْتَجِيبُوا لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ (194) همانا آنهايى را که جز خدا مى خوانيد مملوکانى هستند مانند شما; پس اگر راست مى گوييد آنها را بخوانيد، بايد شما را اجابت کنند. (194) أَلَهُمْ أَرْجُلٌ يَمْشُونَ بِهَا ۖ أَمْ لَهُمْ أَيْدٍ يَبْطِشُونَ بِهَا ۖ أَمْ لَهُمْ أَعْيُنٌ يُبْصِرُونَ بِهَا ۖ أَمْ لَهُمْ آذَانٌ يَسْمَعُونَ بِهَا ۗ قُلِ ادْعُوا شُرَكَاءَكُمْ ثُمَّ كِيدُونِ فَلَا تُنْظِرُونِ (195) آيا آنها پاهايى دارند که با آنها راه بروند يا دست هايى دارند که با آنها [چيزى ]بگيرند يا چشم هايى دارند که با آنها ببينند با گوش هايى دارند که با آنها بشنوند؟ بگو: شريانتان را بخوانيد، سپس با من حيله کنيد و مهلتم ندهيد. (195) 💐💐💐