✨﷽✨ ✅" اگر تفریح هم نمی کنی دیگر غصه نخور " اصلاً حیف است که برای مال دنیا و مصیبات دنیا آدم غصه بخورد. اگر چیزی کم میشود دیر  و زود می شود، از غذایش ، خوراکش، پوشاکش و مثل این ها غصه نخورید. ان شاءالله این را تمرین کن. من نمی خواهم یکهو تحمیل کنم. ولو این چیزی که تعریف میکنم خیلی ساده است، خودتان هم میدانید که خیلی ساده است. اما چه کنیم که عادات و رسوم بشر بوده و آدم عادت کرده و لَعِب و بازی را جدی گرفته. دنیایی که بازی بود را جد گرفته. مثلاً میگوید نان آدم باید این جور باشد ، اتاق آدم باید آن جور باشد، پرده اش این جور باشد، فلان چیز چجور باشد. این قدر جِدّ شد که برای آخرت چیزی نماند. و الّا اگر من آخرت را جِدّ بگیرم برای دنیا هم سهل و آسانی خواهد بود. یک خرده کم ، یک خرده زیاد، کیفت را میکنی و به تو خوش میگذرد. دنیا زنگ تفریح است یعنی نان و آب و همسر و اولاد و اینها همه تفریح است. آن جهتش که خوب میشود باقیات صالحات است که مربوط به آخرت است که مثلاً بچه ات را چیز بدی یادش ندهی. غرض این است که اینجا دنیا و آخرت یک خرده گَلِ هم هستند؛ با هم قره قاطی اند. آن جنبه ی طبیعی هر چه که هست مثل غذایی که دیر شده، لباسی که نشده و مثل اینها، همه بازی است؛ لَعِب است. امیر المؤمنین (ع) فرمود که لَعِب است، جدّ نیست. مثلاً چادرت امروز فراهم نشد ، خب فردا . یا اگر پاره شده ، خانم خدای نخواسته خیلی زانویش را بغل نگیرد و غصه بخورد. اگر چادرش به چیزی گرفته و پاره شده آدم خودش را خیلی له نکند؛ بازی است. باید تفریح کنی حالا اگر تفریح هم نمیکنی دیگر غصه نخور.   پیامبر  (ص)  بچه ها را مثال زده و فرموده يُعَمِّرُونَ ثُمَّ يُخَرِّبونَ یعنی میسازند و خراب میکنند. من این بچه های کوچک را دیده ام که لاکردارها کار میکنند برای عروسکشان پیراهن درست میکنند و کیف میکنند . اما باز قیچی می کنند. هی از این راه، از آن راه. از آن راه، از این راه. کاش ما هم همین کار را میکردیم! البته الان هم همین کار را میکنیم فقط یک خرده غصه هم همراهش هست. دست خودمان را عوضش قیچی میکنیم چون غصّه داریم. وإلّا اگر مثل بچه ها بازی میکردیم میدانی که چقدر سر فراغت داشتیم تازه این بازی هم کمک آخرتمان میشد. یعنی روحمان زنده بود آن وقت امر آخرت را خیلی خوب می فهمیدیم . حاج محمد اسماعیل دولابی 📚طوبای محبت ۸ ص ۸۳ ↶【به ما بپیوندید 】↷ ┄┄┅┅┅❅🌼❅┅┅┅┄┄ 🌹https://eitaa.com/gorandoa