👤آقای «هیلتون» سرایدار یک هتل بود و تمام 💞جوانی و نوجوانی‌اش را صرف سرایداری کرده بود...؛ اما الآن ٨۴ تا «هتل هیلتون» تو دنیا داریم!!! 🏢او بی‌شک بزرگ‌ترین هتل‌دار زنجیره‌ای در دنیا است. 🎤در مصاحبه از ایشون سؤال می‌شه: «تمام نوجوانی و جوانی سرایدار بودی...؛ چی شد که این شدی؟؟!» جواب می‌ده: «من هتل‌بازی کردم!» «آقای هیلتون، هتل‌بازی دیگه چیه؟!! بگو ما هم به جای خاله‌بازی، هتل‌بازی کنیم!» - «در تمام اون دوره که همه می‌دونن من سرایدار بودم و کیف مشتری‌ها رو جابه‌جا می‌کردم...، شب‌ها که رییس هتل می‌رفت خونه من می‌رفتم تو اتاقش لباس‌هامو درمی‌آوردم؛ لباس‌های رییس رو می‌پوشیدم، پشت میز می‌نشستم و هتل‌بازی می‌کردم! 💪مدام تصور ذهنی من این بود که یکی از بزرگ‌ترین هتل‌داران دنیا هستم...!» ₪₪₪ ❌حالا بعضی از ما تو خلوتمون «سرطان‌بازی» می‌کنیم...! ❌بعضی‌ها تو ذهنشون روزی چند بار دادگاه خانواده می‌رن...! ❌روزی چند بار ورشکست می‌شن! ❌روزی چند بار چاقو تو شکمشون می‌ره...!!! ❌رابطهٔ زيبا و عاشقانه‌شون رو تموم شده می‌بينن! ❌بچه‌ها و عزيزانشون رو از دست رفته احساس می‌كنن!!! ❌خيلی وقت‌ها نقش يک آدم شكست‌خورده، بی‌مسئوليت، نالايق، طَرد شده، زشت و غيردوست‌داشتنی رو بازی می‌كنن! 👍درسته!!! به قول مرد بزرگ «آلبرت اینشتين»: «انسان در نهایت شبیه رؤیاهایش می‌شود...؛ رؤیاهای زیبا برای خود و ديگران بسازید؛ همين! ‌ ‌