مثل کاف، ها، یا، عین، صاد قطعه قطعه تنت زمین افتاد ! مثل حس خلیل بر آتش محو انگشتر تو آتش و باد ! رفتی و اشکها فرو افتاد ما خراب تو ! خانه ات آباد ! رفتی و چشمهای یک ملت تا ابد خیره ماند بر بغداد ! رفتی و داغ ما دو چندان شد داغ تو کوه و قلب ما فرهاد ! از غم رفتن تو صد شکوِه از جفای زمانه، صد فریاد ! داشتم از تو شعر میگفتم تا که چشمم به دست تو افتاد ! دست تو روضه ی مجسم بود ... سروده ی مخاطب ✍ میم و حا @iran_onlin_ir