. بالابلندِ سر به‌فلک‌سایِ دلنواز ای رایت شکوه من، ای کوه سرفراز ای قلۀ رفیع شهیدان راه عشق ای خاک نورپرور با عرش هم‌تراز ای پهنۀ وسیع و کریمت به روی ما آغوش باز و ناز خداوند بی‌نیاز تو زادگاه عشقی و سرچشمۀ هنر پرتو فکنده بر دلت آیینه‌های راز جان مرا که مستی‌اش از هوش برده است سبز و سپید و سرخ تو سجادۀ نماز گاهی چقدر رنجه و دل‌خون و خسته‌ای از جهل و بی‌مرامی یاران رنگ‌باز گاهی چقدر زخم نشسته به جان تو از خدعه‌های دشمن دون زبان‌دراز صد دشت بی‌قرار شقایق دمیده است هر جا که دیده است دلت داغ جان‌گداز از بی‌کرانه‌های خزر تا خلیج فارس بادا بریده دست زبونان فتنه‌ساز ای آب خورده ریشه‌ات از برکۀ غدیر ای سرو سربلند همیشه در اهتزاز هر چند شب گرفته زمان و زمانه را صبح از کرانه‌های تو خواهد دمید باز ✍🏻 🏷 | .