. درمون درد لاعلاجم حسین تو اوج سختی احتیاجم حسین محور آسمون،تاروپودی از عباته حسرت جبریل، خادمی تو روضه هاته حرمتو وقتی می‌بینم غمای دلم میره از یاد چه نعمتی بالاتر از این... که خدا شما رو بمن داد آقام آقام آقام حسینه ....... اسمت حسین دلیل آرامشه این گریه ها نشونه ی خواهشه مرهم زخم تو،اشک چشم سینه زن هاس اشک چشمای من، حاصل دعای زهراس نمی‌کنم هرگز فراموش پای علمت گریه کردم هرجا برم آخر یه روزی آقا پیش تو برمی‌گردم آقام آقام آقام حسینه ........ قیامتم به داد من میرسی تنهام نزار تو اوج دلواپسی با ابالفضل بیا، وقت احتضارم آقا کاش می‌شد مثل جوُن،سرروپات بزارم آقا نرار آقا تنهای تنها... تو خونه ی قبرم بپوسم بزا پاتو روی جنازه َم جای قدماتو می بوسم آقام آقام آقام حسینه ✍ ۲۵ صفر ۱۴۴۶ درمون درد لا علاجم حسین 👇