. ********************** 📝شعر : منظر دل های ماست، کرب و بلای حسین مرغ دل ما زند، پر به هوای حسین یک نگه کربلا به بود از صد بهشت جنت اهل دل است، صحن و سرای حسین دیدن باغ بهشت، مژده به زاهد دهید زاهد و حور و قصور، ما و لقای حسین تربت پاکش بود داروی هر دردمند دار شفای خداست، کرب و بلای حسین ملک سلیمان بود در نظرش بی بها آن که گدایی کند پیش گدای حسین هرکه رود کربلا بوسه به خاکش زند بشنود از قدسیان، بانگ و نوای حسین چون به عزاخانه اش پا نهی آهسته نه بال ملایک بود، فرش عزای حسین خنده کنان می رود، روز جزا در بهشت هرکه به دنیا کند، گریه برای حسین غم نخورد بعد از این، بهر سرای دگر آن که «شکوهی!» شود، نوحه سرای حسین 👤شکوهی زائرِ قبر حسین، زائرِ بیتِ خداست ملجأ و مأوایِ ما،قبرِ حسین کربلاست ای که بسویش شدی،پای پیاده روان قبّهء این پادشه،دَربِ بهشت ِخداست ای که روان گشته ای،سویِ نجف کربلا کرببلا قطعه ای از آن بهشتِ خداست کوهِ معاصی به دوش، رفته و برگشته ای بخششِ جرم و گنه،حاصلِ این ماجراست چون که شدی سوی او، با دلِ پُر ناله ات یاد کن از ما وُ از،جملهء جا ماندگان در حرمِ ساقیِ،دلشدگان چون شدی کن تو دعا بر فرج،بهرِ رضای خدا