. 5⃣بعد از شهادت هر دو، قاتلینشان مورد نفرین قرار گرفتند! ۱)در فرازی از زیارتنامه ای که در مورد امام علی(ع) وارد شده است، آمده است : 📋《لَعَنَ اللَّهُ مَنْ قَتَلَکَ وَ لَعَنَ اللَّهُ مَنْ خَالَفَکَ..》 ♦️خداوند لعنت کند آنکه تو را شهید کرد و خدا لعنت کند آنکس که با تو مخالفت نمود.(۸) ۲)در مورد حضرت علی اکبر(ع) نیز آمده است که؛ امام حسین(ع) بعد از شهادت حضرت علی اکبر(ع) فرمود : 📋《یا بُنَیَّ! قَتَلَ اللهُ قَوْماً قَتَلُوکَ ما اَجْرَاَهُمْ عَلَی اللهِ وَ عَلی اِنْتِهاکِ حُرْمَتِ رَسُولِ اللهِ(ص)》 ♦️پسرم! خداوند قومی را که تو را کشتند را بکشد، چه جراتی کردند بر خداوند و هتک حرمت رسول خدا(ص)!(۹) 6⃣هر دو مهمان نواز و سخاوتمند بودند! ۱)در مورد امام علی(ع) نقل شده است که؛ يک روز حضرت اميرالمومنین(ع) گريه مي‌کردند که از ایشان علت را جويا شدند. حضرت(ع) فرمود :‌ 📋《لَم يَأتِني ضَيفٌ مُنذُ سَبعَةِ أيَّامٍ وَ أخَافُ أن يَكونَ الله ُ تَعالَى قَد أهَانَنِي》 ♦️هفت روز است که مهمان بر من وارد نشده است و خوف آن را دارم که خداوند عنايتش را از من سلب کرده باشد!(۱۰) ۲)در مورد حضرت علی اکبر(ع) آمده است که؛ در بین فرزندان بنی هاشم تنها به حضرت علی اکبر(ع) لقب (نَارِئُ القُرَی) داده اند. و این لقب به کسی گفته می شد که؛ بر بام خانه خود، شعله آتشی را بر می افروخت تا اگر مستمندی یا بیچاره ای و یا مهمانی که پناه ندارد، به سمت شعله های کرامت بیاید و پای سفره اطعام و مهمان نوازی اش بنشیند. و این شخص، به قدری هیزم میهمان نوازی اش را زیاد می کرد که هر فقیر و درمانده ای از دورترین نقطه آن را می دید و نظرش را جلب می کرد. نقل است که؛ 📋《وَ لَم تُذكَر هَذِهِ المُكَرَّمَةُ مِن نَارِ القُرَى لِوَاحِدِِ مِن أَبنَاءِ الأَئِمَّةِ إِلَّا لِشَبِيَهِ رَسَوُلِ اللهِ(ع) عَلِيَّ الأَكبَرِ(ع)》 ♦️این لقب با کرامت نارئ القری به هیچ یک از فرزندان ائمه اطهار(ع) نسبت داده نشده است، مگر به حضرت علی اکبر(ع) که شبیه حضرت رسول اکرم(ص) بود.(۱۱) حضرت علی اکبر(ع) در بالای پشت بام منزل خود، آتشی می افروختند که در میان عرب، آن آتش به معنای این است که؛ در آن محل میهمانی است و هر فقیر و مسکین و غریبی در آن، راه دارد. واین نشان از مهمانوازی و سخاوت زیاد حضرت علی اکبر(ع) دارد. 7⃣هر دو بزرگوار به فیض شهادت نائل آمدند! 📚منابع : ۱)امالی شیخ صدوق، ص۲۲۶ ۲)الارشاد شیخ مفید، ج۲، ص۸۲ ۳)بحارالانوار مجلسی، ج۳۹، ص۳۱۳ ۴)موسوعة كربلاء لبيب بيضون، ج۲، ص۱۱۷ ۵)اعلام الوری طبرسی، ج۱، ص۳۰۹ ۶)بحارالأنوار مجلسی، ج۴۲، ص۲۵۹ ۷)بحارالانوار مجلسی، ج۴۵، ص۴۴ ۸)بحارالانوار مجلسی، ج۱۰۰، ص۳۱۹ ۹)اللهوف ابن طاووس، ص۱۱۴ ۱۰)الرسالة القشيريّة قشیری، ص۲۵۳ ۱۱)فرسان الهیجاء محلاتی، ج۱، ص۴۱۶ 📚#اسنادالمصائب .