قدیری ابیانه: ⚖️🗳*ظریف باید محاکمه شود و به مراتب اولی باید صلاحیتش احراز نشود.*
*ظریف اقبالی در بین مردم ندارد/ او به ریاستجمهوری یا معاون اولی تمایل دارد*
📆 ۱۳۹۹/۱۲/۰۴
گروه سیاست فردا: اخیرا بازهم نام محمدجواد ظریف به عنوان نامزد اصلاحطلبان مطرح شده است؛ مشخصا حسین مرعشی، سخنگوی حزب کارگزاران سازندگی در گفتوگوی اخیرش گفته است که ظریف نامزد اول اصلاحطلبان و همه بر او اجماع دارند. البته این در حالی است که خود ظریف تاکنون این موضوع را رد کرده و گفته است تخصص لازم برای اداره کشور را ندارد و فقط در حوزه دیپلماسی تخصص دارد. با این شرایط پرسشی که به ذهن میرسد این است که اصلاحطلبان با چه هدفی بازهم نام ظریف را مطرح میکنند؟ و آنکه آیا او اقبالی در میان مردم دارد؟
محمدحسن قدیریابیانه، سفیر پیشین ایران در مکزیک و استرالیا و تحلیلگر مسائل سیاسی درباره این موضوع به «فردا» گفت: «همانطور که خود آقای ظریف گفته است او در زمینهای جز حوزه دیپلماتیک تخصص و تجربهای ندارد و طبیعتا نمیتواند در سِمت ریاستجمهوری که باید اِشراف همهجانبه در امور مختلف از جمله اقتصاد و سیاست داخلی وجود داشته باشد، موفق باشد. میدانیم که مهمترین مشکل امروز کشورمان مشکل اقتصادی است و از آنجایی که همچنان جنگ اقتصادی علیه ایران ادامه دارد و مشخص شد که در دوران جو بایدن هم این جنگ استمرار خواهد داشت، آقای ظریف به هیچوجه گزینه مطلوبی برای ریاستجمهوری نیست زیرا او در حوزه اقتصاد سررشته و ایدهای ندارد».
او ادامه داد: «علاوه بر این آقای ظریف در همان حوزهای که ادعا میکند تخصص دارد هم موفق نبوده است و امروز مشاهده میکنیم دولت آقای روحانی دستاوردی در حوزه دیپلماسی و برجام هم برای کشور نداشته است».
این تحلیلگر سیاسی درخصوص صلاحیت ظریف برای انتخابات ریاستجمهوری بیان کرد: «من باور دارم که شورای نگهبان باید به دلیل اشتباهات فاحشی که آقای ظریف در دوران مسئولیتش داشته است، او را ردصلاحیت کند. *او چندینبار در مذاکرات با طرفهای خارجی به صورت آشکار و نهان از طرفهای غربی خواسته است که سیاستهایی را در پیش بگیرند که جناح اصولگرا در ایران نتوانند در انتخابات توفیقی داشته باشد. در حقیقت به صورت صریح از غربیها خواسته تا در انتخابات داخلی ایران به اصلاحطلبان کمک کنند.»*
این فعال سیاسی درباره عملکرد ظریف هم اظهار کرد: «آقای ظریف صرفا در تاکتیکهای دیپلماسی تخصص دارد و فاقد استراتژیهای صحیح در عرصه دیپلماسی است. او حتی به راحتی برای تحقق اهدافش خلاف میگوید؛ چنانکه در مجلس گفت بر اساس برجام همه تحریمها لغو میشود که نمایندگان مجلس گفتند واژه لغو در هیچکجای متن برجام نیامده و به او نشان دادند که کلمه تعلیق آمده است و او گفت من این قسمت را نخوانده بودم. ترجمه اشتباهی در مورد برخی معاهدات به مجلس ارسال شد که بازهم گفتند قصور مترجم بوده است در حالی که عمدی این کار را کرده بودند تا به تصویب مجلس برسانند. یا آنکه آقای ظریف گفت امضای کری تضمین است در صورتی که خودش هم میدانست امضای رئیسجمهور آمریکا یا تصویب کنگره هم تضمین نیست زیرا همانها و نیز رئیسجمهور بعدی یا نمایندگان دوره بعد میتوانند آن را ملغی کنند. این در حالی است که دیدیم تصویبشدن برجام حتی در شورای امنیت هم ضمانت ندارد و کشورهایی چون آمریکا و انگلیس و فرانسه حق وتو هر مصوبهای را دارند. حال آنکه مطابق با برجام این کشورها مطابق با مکانیسم ماشه که در برجام وجود دارد هر کدام از این کشورها میتوانند بدون به رأیگذاشتن نظرشان تمام تحریمهای معلق شده شورای امنیت را بازگردانند.»
قدیریابیانه درخصوص شباهتسازیهایی که اصلاحطلبان میان ظریف و مصدق میکردند، خاطرنشان کرد: «اصلاحطلبان به قدری سرمست از برجام بودند که ظریف را شبیه مصدق میدانستند. البته آنها حق داشتند زیرا ظریف و مصدق در اعتماد به آمریکا به شدت شبیه هم بودند اما تفاوتشان آن بود که *مصدق نفت را ملی کرد اما ظریف با اعمالش زمینه نابودی صنعت هستهای ایران را ایجاد کرد.»*
او در پاسخ به این پرسش که آیا ظریف اقبالی در میان مردم دارد یا نه، ادامه داد: «مردم با پوست و گوشت و استخوانشان نتایج سیاستهای برجامی را حس کردهاند؛ بهنحوی که بخشی از مشکلات اقتصادی کنونی نتیجه آن سیاستهاست. ظریف اقبالی چندانی در بین مردم ندارد اما از دیگر اصلاحطلبان در نزد اقلیت کوچکی از مردم محبوبتر است. آقای ظریف تأکید میکرد که *هر توافقی بهتر از عدم توافق است یعنی توافق بد هم بهتر از عدم توافق است* و حتی برخی هنرمندان را ترغیب کرد تا زیر این سخن را امضا کند. پیام این موضع به طرفهای خارجی این است که ما حاضریم هر امتیازی به غربیها بدهیم فقط برای آنکه به توافق برسیم. چنین موضعی برای مذاکرات سم مهلک است. در حالی که جان کری وزیر خارجه آمریکا گفته بود *عدم توافق بهتر از