غرق دنیا شده تا یار فراموش کنیم خواب رفتیم که انگار فراموش کنیم ظلم از حد گذرد آه به بالا برود باز این بار چو هربار فراموش کنیم شد کفن چادر مادر پسری را، ای وای- اگر آن چادر گلدار فراموش کنیم خاک بر چشم و سر و صورتمان باد اگر هم گل و بلبل و گلزار فراموش کنیم غزه در آتش و خون غرق که ما غرق نِعَم سعی داریم به انکار فراموش کنیم سیر و پر خورده و عاروق زده آن بهتر که بگذریم از غم اغیار... فراموش کنیم لااقل عهد ببندیم که مظلومان را بر سر سفره افطار فراموش کنیم "شاید" آن قوم که باید، نرسیده است هنوز باید آن لذت دیدار فراموش کنیم خاک بر لوح و قلم ریز که آتش بگرفت بس کن این شعر دلاوار... فراموش کنیم ♨️ اقْتِصادِفَرهَنگی: 🇮🇷 💠 @h_abasifar