اکثر کسانی که این فیلم را می بینند به دو نکته توجه می کنند! اولا پوشش زنان در مسابقه تیراندازی و تنیس! دوم به سطح مسابقات و توانایی ورزشکاران! مساله اول نیاز به توضیح ندارد! اما در مورد مساله دوم یک نکته بسیار مهم وجود دارد! آیا تماشاگران این بازی ها نسبت به تماشاگران المپیک 2024 "لذت" کمتری از دیدن این بازی ها می بردند یا لذت بیشتری؟ از نظر من قطعا لذت بیشتری داشتند! و تناقض مساله اینجاست! چطور با وجود این سطح از توانمندی ورزشکاران تماشاچیان لذت بیشتری می بردند؟! تقریبا در تمام مسائل زندگی امروز همین است! قدیمی ها از خوردن، خوابیدن، مصاحبت، مسافرت، خرید کردن، پوشیدن و ... لذت بیشتری از انسان امروز می بردن! علل مختلفی دارد اما یک عبارت عامیانه به نظرم بهتر از عبارات دیگر توضیح می دهد این ماجرا را! شنیدید مردم می گویند قدیم ها "دلِ خوش" بود! امروز رفاه هست اما دلِ خوش نیست! اما چرا دلِ خوش نیست؟! یکی از دلائلش همین المپیک هاست! همین تصویرها و رویاهای دست نیافتنی برای مردم! قدیم کسی این تصویرها را نمی دید! (به تعداد تماشاچی های این مسابقات دقت کنید) وقتی تبلیغات و رسانه و ... به شکل امروز نبود خب چرا دل خوش نباشد؟ چرا زندگی درگیر "نداشته"ها باشد؟ چرا با داشته هایمان زندگی نکنیم؟ و چرا با "بودن"هایمان زندگی نکنیم؟ قدیمترها "بازی" ها بازی بودند! اما امروز "رقابت"اند! امروز برای انداختن تیر باید ثانیه های بیشتری را صرف کنی! اما آنروز قدری مهارت بود! قدری هم به شانس و اقبال می سپردی! چقدر می خواهم این المپیک را از نزدیک ببینم و لذت ببرم... ♨️ اقْتِصادِفَرهَنگی: 🇮🇷 💠 @h_abasifar