#منهای_اقتصاد_دیجیتال اینم کار دانشگاه هاروارد هست که نشان میدهد، چطور این نظام آموزشی دانشجویان اقتصاد را بر اساس نفع شخصی به بار می آورد! سوالی که اینجا مطرح است این است که تقریبا همگی اقتصاددانان در جهان به تبعیت از آدام اسمیت، پدر اقتصاد مدرن، انگیزه اصلی انسان را نفع شخصی می‌دانند، بسیاری از آنان نیز تنها انگیزه انسان را نفع شخصی میدانند و منکر انگیزه‌هایی همچون نوعی دوستی، دگر خواهی و... هستند؛ حال سوالی که اینجا مطرح می‌شود، این است که کسانی که چنین تفکری دارند، در نظریه پردازی، چطور نظریه پردازی میکنند؟ در نظریه پردازی نفع چه فرد یا افرادی را در نظر میگیرند؟ بین منافع جامعه و نفع خود چه کسانی را در نظر میگیرند؟ اصلا چرا با نظریات اقتصاددانان همچون مصلحان اجتماعی برخورد می‌شود؟!! چرا اگر صحبت از نظریه کارآفرینی (entrepreneurship) شومپیتر صحبت کنیم یا ایده خلق پول از هیچ وی (money creation out of nothing) یک حرف علمی زده ایم ولی اگر یگوییم وی که مدافع خلق پول از هیچ بانکهاست، خود یک بانکدار بوده است، یک حرف کاملا غیر علمی زده ایم! نگاهی به رابطه هایک و پروژه سنگینی که از آنتونی فیشر گرفت، بیاندازید. همینطور ساموئلسون، بوم باورک، توبین و بانکداران و انجمن MPS با هایک، میزس، فریدمن، موریس آله، کوز، گری بکر، بوکانون و.... بندازید. کمی جریانات مالی را کنکاش کنید! همین روند در همه جا مطرح است، ما دنبال چگونگی عوامل تورم هستیم (از فشار هزینه ، فشار تقاضا، ساختاری و....) ولی یکبار بررسی نمیکنیم که ذینفعان تورم چه کسانی هستند و از چه جریاناتی حمایت میکنند. متضررین و ذینفعان تورم چه کسانی هستند؟ 🔰 @digital_economy_analysis