ادامه یادداشتِ https://eitaa.com/h_abasifar/2200 خلق پول توسط بانکهای خصوصی شکل می‌گیرد و این پول هدایت می‌شود به سمت عده‌ای معدود تا ابزار تولید یعنی زمین و دانش را بخرند و در انحصار خودشان قرار دهند. بعد از آن تولید انبوه آماده‌ی شکل گرفتن است و تنها مانعی که دارد تولیدات خرد و کوچک مقیاس است. برای نابودی آنها یک راه وجود دارد: استفاده از قدرت رسانه برای انحصار طرف تقاضا. تبیغات و برندینگ به میدان می‌آید. فوتبال در یک سیستم پیچیده و کاملا طراحی شده نقش خود را اینجا ایفا می‌کند. در حقیقت می‌توان گفت فوتبال یک شیوه‌ی پیچیده از تبلیغات است نه فقط یک ورزش. برای تیز شدن یکی از دو لبه قیچی ایجاد انحصار (تبلیغات) باید کسانی خوب قیچی بزنند تا برای دیدن آن، میلیاردها نفر چشمشان به یک نقطه دوخته شود و در ناخودآگاهشان ثبت شود که هنگام خرید باید فلان برند را بخرم! در حقیقت آن چیزی که فروخته می‌شود نگاه شما نیست. بلکه انتخاب شماست که در ناخودآگاه شما کاشته می‌شود. در حقیقت پول شماست که از جیبتان هدایت می‌شود به سمت خرید کالای آن فروشنده. اینگونه رسانه‌ها هزینه و درآمدشان از سمت قدرت اقتصادی تامین می‌شود. قدرت اقتصادی هم با چرخه مصرف انبوه بوجود می‌آید و طبیعتا مجموع قدرت اقتصادی و قدرت رسانه‌ای در دنیای امروز یعنی: قدرت سیاسی! فوتبال بخشی از پازل حکمرانی استعماری در دنیاست. جایی که با استفاده از تجمیع ثروت، رسانه و قدرت به دیکتاتوری مطلق می‌رسیم. رسانه‌ای که برای آگاهی بیشتر ایجاد شده بود بازاری که برای رقابت بیشتر ایجاد شده بود و دموکراسی که برای کسب حق انتخاب بیشتر ایجاد شده بود وقتی با هم ترکیب می‌شوند دیکتاتوری مطلق اقلیتی را به وجود می‌آورند که صاحبان قدرت،‌ ثروت و رسانه هستند. همیشه به اینجای بحث که میرسم مخاطبین و مسئولین و دانشجوها و اساتید و رفقا یک سوال می‌پرسند: خب راهکارتان چیست؟! راهکار هست. اما گوش شنوا نیست! اگر گوشی هم بشنود اراده و انگیزه‌ای برای تغییرات ساختاری وجود ندارد. فلذا ارائه راهکار برای حل این مشکل را میگذارم برای زمانی که تشنگی وجود داشته باشد. ⭕️ جنگ شناختی‌اقتصادی: 🇮🇷 💠 https://eitaa.com/joinchat/2550136832C0e295d7db7