بسم الله الرحمن الرحیم
سلام امام مهربان و نازنین من این نامه را برای تو مینویسم
هر روزکه از خواب بلند می شوم منتظر هستم تا بیایی شب ها که میخوابم به خودم امید میدهم میگویم که فردا انشاالله میایی. میایی تا همه جا را گلباران و مردم را خوشحال کنی. پرده تاریکی ها و ظلم ها را کنار می کشی و خوبیها و مهربانی و زیباییها را به مردم هدیه میدهید.
ای امام مهربان خودت میدانی که چقدر منتظر آمدنت هستم. خودت میدانی که چه کسانی آرزوی دیدنت را داشتند و دارند. چه روزهایی خورشید از آسمان پایین آمده پشت کوه ها رفت و تو نیامدی. میدانم که بین مایی و همه را میبینی و از کار هایی که انجام میدهیم خبر داری. بعضی از کارهایمان را که انجام میدهیم ناراحتت میکند و بعضی ها هم تو را خوشحال میکند. گاهی وقتا به خودم می گویم آیا من تا آن موقع که امام مهربانم ظهور میکند زنده می مانم و جوابی را به خودم میدهم: بله اگر لیاقت داشته باشم و امام من از من راضی و خشنود باشد زنده می مانم و لحظه ی پر افتخار فرجت را می بینم این نامه همیشه مثل یک صندوق قفل دار در قلب من می ماند💓💓💓
ملیکا افسرآزاد