🔰نقش انسان 🔍 استعدادهاى ما ادامه ی ما را نشان مى‏ دهد. اين جهان بينى و بينش، نقش انسان را نشان مى‏ دهد. 🔍وقتى كه جهان، اين همه گسترده است و دنيا راه است و انسان كارش حركت است، ناچار نقشش در اين هستى اين مى‏ شود كه از اين قانون‏ هايى كه در هستى گذاشته شده بهره بردارى كند و آن را با حركت و آن هم حركتى رشيد، هماهنگ كند. 🔍 وقتى كه انسان، دنيا را وسيع ديد، ديگر در تنگناى يك مرحله نمى‏ ماند. وقتى كه خودش را عظيم ديد، به كم قانع نمى‏شود، وقتى كه دنيا را راه ديد، سر راه نمى‏ماند. 🔍 معلمى كه بر اساس شناخت‏ هايش، عشق به كار يافت، تحرك هم خواهد يافت و بنابر اين، كار اول من و تو اين مى‏ شود كه خود را بسازيم. 🔍 زيرا ديگر سازى ممكن نيست تا خود سوزى صورت نگرفته باشد. خود سازى نمى‏ شود، مگر اين كه انسان، شهامت خود سوزى را بيابد و با دست‏ تواناى خويش شعله‏ اى برافروزد، كثافت‏ ها و آلودگى‏هاى وجوديش را بسوزاند و تولدى تازه بيابد. 🔍 افسوس كه ما، پيش از آن كه از آلودگى‏ ها پاك شده باشيم بر خويش عطر پاشيده‏ ايم و خويشتن را جز آن كه هستيم به ديگران معرفى كرده‏ ايم. 🔍 ما به جاى آن كه رنگ خدا را گرفته باشيم، به خدا رنگ زده‏ ايم. چگونه مى‏ خواهيم ديگران را بسازيم و از اسارت‏ ها رها سازيم، در حالى كه هنوز خويش را نساخته‏ايم؟ 🔍 ما كه خود اسيريم، چگونه سخن از آزاد كردن ديگران مى‏گوييم؟! 🔍 نمى‏توان بار رسالت الله را بر دوش داشت تا زمانى كه بنده ی غير اوييم. پس بايد از حاكميت غير او آزاد شد. ❛❛ عین‌صاد 📚 تربيت کودک | ص ۱۲ 🔹@h_khoban_ir