قال علی علیه السلام: «الَامانَة تَجُرُّ الرِّزْقَ وَالْخِیانَةُ تَجُرُّ الْفَقْرَ»[2] [امانت روزی را و خیانت فقر را جذب و به سوی خود می کشانند.] لقمان به فرزندش توصیه می کند: «کنْ امیناً تَکنْ غَنِیاً»[3] [امین باش، غنی میشوی.] و باز حضرت امیر علیه السلام فرموده اند: «اذَا ظَهَرَتِ الْخِیاناتُ ارْتَفَعَتِ الْبَرَکاتُ»[4] [وقتی خیانتها زیاد شود، برکتها کاسته میگردد.] حضرت امیر علیه السلام نیز می فرمایند. «الْخِیانَةُ اخُوا الْکذْبِ- الْخِیانَةُ رَأسُ النِّفاقِ- ایاک وَالْخِیانَةَ فَانِّها شَرُّ مَعْصِیةٍ» [خیانت، برادر دروغ است- خیانت، آغاز نفاق است- از خیانت بپرهیز که بدتر از هر معصیتی می باشد