بسم‌الله الرحمن الرحیم توصیف امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف «هو شابّ مربوع حسن الوجه حسن الشّعر يسيل شعره على منكبيه و نور وجهه يعلو سواد لحيته و رأسه بابى ابن خيرة الاماء او جوانى چهارشانه، نيكو صورت و نيكو موى مى‏باشد كه موهايش بر شانه فرو ريخته و نور صورتش سياهى موى سر و ريش او را تحت الشعاع قرار مى‏دهد. پدرم فداى او باد كه فرزند بهترين كنيزان است». هر دم كه جلوه با گل رخسار مى‏كنى‏ آفاق را معاينه گلزار مى‏كنى‏ با جلوه و جلالت آن قامت رسا هر سرو را خجل تو زرفتار مى‏كنى‏ گه مهر را به نور رخت تاب ميدهى‏ گه ماه را بزلف سيه تار مى‏كنى‏ با يك نگاه شيشه و سنگ حصارا ياقوت و لعل و گوهر شهوار مى‏كنى‏ مستانه‏گر بكوى خرابات بگذرى‏ مستان عشق را همه هوشيار مى‏كنى‏ ساقى و جام خم همه در انتظار توست‏ وقتى گذر به خانه خمّار مى‏كنى‏ اى شهريار ملك نجاتم، به پاس عشق‏ آيا مرا روانه دربار مى‏كنى؟ يوسف به خانه روى ز بازار مى‏كند هرگه ز خانه روى به بازار مى‏كنى‏ هر كس فتد بدام غمت تا به پاى عمر او را بدرد عشق گرفتار مى‏كنى ماهنامه پاسدار اسلام