*بسم الله الرحمن الرحیم*
*سبک زندگی*
*مباحث عملی سبک زندگی اسلامی - ایرانی سبک زندگی مربوط به خانواده و منزل و همسرداری هدایت و تقوا*
*دعاهای روزانه حضرت زهرا(سلام‌الله‌علیها)،*
*دعای حضرت زهرا(سلام‌الله‌علیها)، در روز پنجشنبه*
*قالَتْ فاطِمَةُ (سلام‌الله‌علیها) فِی دُعائِها یوْمَ الْخَمیسِ: 1- «اللّهُمَّ انّی اسْئَلُک الْهُدی وَ التُّقی وَ الْعِفافَ وَ الْغِنی وَ الْعَمَلَ بِما تُحِبُّ وَ تَرْضی » 2- «اللّهُمَّ انّی اسْئَلُک مِنْ قُوَّتِک لِضَعْفِنا وَ مِنْ غِناک لِفَقْرِنا وَ فاقَتِنا، وَ مِنْ حِلْمِک وَ عِلْمِک لِجَهْلِنا» 3- «اللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اعِنَّا عَلی شُکرِک وَ ذِکرِک و طاعَتِک وَ عِبادَتِک بِرَحْمَتِک یا ارْحَمَ الرّاحِمِینَ»* [1]
فراز اوّل: هدایت و تقوا
در فراز اول دعا حضرت می گویند من از تو هدایت و تقوی را می خواهم، غنا و عفاف را می خواهم، عمل به آن چه که تو دوست داری و می پسندی را طالبم.
منبع : دعاهای روزانه حضرت زهرا(سلام‌الله‌علیها)، ص: 101
سؤال این است که حضرت خواستار هدایت است، در حالی که خداوند خود
عهده دار شده و هدایت کرده و فرموده: «انَّ عَلَینا لَلْهُدی ».
اگر او خلق کرده و آفریده؛ «الّذی خَلَقَنِی فَهُوَ یهْدینِ»
و اگر او تقدیر و اندازه گیری نموده؛ «وَ الَّذی قَدَّرَ فَهَدی »،
او هم هدایت کرده و عهده دار شده، اصلًا او شروع کرده و صدا زده و این من هستم که پشت کرده ام و بی توجّهم؛ «انِّک تَدْعُونِی فَاوَلِّی عَنْک».
خیلی از کسانی که در مسیر حقّ قرار می گیرند، خیال می کنند که خود شروع کرده اند و خدا آن ها را فراموش و رها کرده، در حالی که این طور نیست.
همه ی عالم گواه بر این است که او شروع کرده و دعوت نموده و آدمی را هدایت کرده؛ که: «لَوْلا انْتَ لَمْ ادْرِ ما انْتَ»؛
اگر تو نبودی که من بیدار نمی شدم؛ به قول شاعر:
خواب بودم، سخن عشق تو بیدارم کرد مست بودم، تشر قهر تو هشیارم کرد
من بی مایه کجا و سخن از عشق کجا لطف بی حدّ تو، گستاخ به این کارم کرد
او دعوت کرده و هدایت نموده و تجلّی این دعوت و هدایت نیز در کلام رسول و اولیای خداست، در اصرار حسین (ع) است. که این ها گنج ها و عزّت های خداوند بر روی زمین اند.
مراحل هدایت
این چه هدایتی است که در دعا آمده. آیا سؤال از هدایتی است که او عهده دار شده یا مرحله ی دیگری از هدایت است؟
هدایت در یک مرحله با غفلت انسان، با کفر و انکار او همراه است، تو منکری، ولی او جلوه کرده، تو چشم پوشیده ای، ولی او تجلّی کرده؛ «تَعَرَّفْتَ فِی کلِّ شَی ءٍ حَتّی لااجْهَلَک فِی شَی ءٍ»؛ «1»
تو در هر چیز جلوه کردی تا من در هر چیز تو را ببینم و شاهد باشم، این تجلّی مستمرّ اوست. این یک مرحله از هدایت است.
مرحله ی دوّم، هدایت در حدّ اسلام و ایمان است. تو مسلم می شوی، برایت هدایت هایی است، مؤمن می شوی، برایت هدایت های بیشتری است، این هم یک مرحله از هدایت است.
مرحله ی سوّم، هدایت در حدّ تقوا و احسان است. «بَیناتٍ مِنَ الْهُدی » و هدایت های بین و روشن، از مرحله ی تقوا است که شامل انسان می شود. و هُدای بَینْ با هدایت های ابتدایی که در مراحل قبل بود، با هم تفاوت دارند. در قرآن آمده: «شَهْرُ رَمَضانَ الَّذی انْزِلَ فِیهِ الْقُرْآنُ هُدی لِلّناسِ وَ بَیناتٍ مِن الْهُدی وَ الْفُرْقانَ». «2»
«هُدی لِلّناسِ» و هدایت های بدون بینه، هدایتی است که با ریب و شک من، با کفر و انکار من، همراه است.
ولی «بَیناتٍ مِنَ الْهُدی » و هُدای بَین، هدایتی است که با ریب و شک من همراه نباشد و در مرحله ی تقوا قرار می گیرد که: «ذلِک الْکتابُ لارَیبَ فِیه هُدی لِلْمُتَّقِینَ»؛
آن کتاب، در حالی که شک و ریبی در آن نباشد، هدایت برای متقین را خواهد داشت.
نکته ی مهم در دعا که جوابگوی سؤال سابق است، این است که حضرت هُدی و تُقی را در کنار هم آورده است؛ یعنی حدّی از تقوا با حدّی از هدایت همراه است و حضرت خواستار این هدایتند که در مرحله ی تقوا به آدمی می رسد.
پابرجایی و ثبات این هدایت هم منوط به این است که تو به غیب رو آوری و بیشتر از این دنیا را طالب باشی و به وحی رو آوری و آن را بخواهی. «هُدی لِلْمُتَّقینَ الَّذینَ یؤْمِنُونَ بِالْغَیبِ. ..»، «وَ الَّذینَ یؤْمِنُونَ بِما انْزِلَ الَیک وَ ما انْزِلَ. ..، اولئِک عَلی هُدی مِنْ رَبِّهِمْ وَ اولئِک هُمُ الْمُفْلِحُونَ».
دلی که در دنیاست و به آن تعلّق دارد و آدمی که به دنیا قانع شد، هر آن چه انجام دهد دنیایی است و به خاطر دنیا، به خاطر رسیدن به عنوان و قدرت و. ... است، حقّش هم باطل است و نمازش هم دنیایی است. از انسان نمی خرند و بر نمی دارند؛ اما دلی که از دنیا بیرون رفت و آدمی که بیش از دنیا
را طالب بود و به آن قانع نگشت، همه چیزش الهی است، نماز بخواند، غذا بخورد، بخوابد و. .. این ها را بر می دارند؛ چون تو از دنیا بیرون