نمی‌شود! تو نمی‌توانی این کار را انجام دهی! ــــــــــــــــــــــــ اگر به فرد گرفتاری که در سختی‌ها گیر کرده، بگوئید هیچ موقع گرفتاری‌ تو برطرف نمی‌شود... چه اتفاقی می‌افتد؟! این فرد با چه هدف و انگیزه‌ای کار کند؟ چطور خود را از گرفتاری نجات دهد. ــــــــــــــــــــــــ تنها راه رهایی از این گرفتاری امید است. امید منشأ حرکت انسان است. ــــــــــــــــــــــــ به این مثال دقت کنید... کربلا در بستری رقم خورد که همۀ تحولات، مردم رابه سمت ناامیدی از اصلاح جامعه و یأس از اعتلای اسلام ناب سوق می‌داد. همین عدم امیدواری باعث سکون و بی‌حرکتی مردم و از بین رفتن معارف ناب زندگی اسلامی شده‌بود. زمامداران جامعه مردم را به حرکت برای اصلاح ناامید کرده بودند. ــــــــــــــــــــــــ بسیاری از خواص و بزرگان زمانه، ناامید از حرکت به سمت اصلاح جامعۀ خود بودند و به علت این ناامیدی همراهِ امام حسین علیه‌السلام نشدند. بعضی از آن‌ها آدم‌های خیرخواهی بودند و از بنی‌امیه هم بدشان می‌آمد؛ اما منفی‌باف و ناامید بودند. ــــــــــــــــــــــــ زمهریر(سردی شدید) یکی از عذاب‌های قیامت است. در روایتِ زیبایی از امام صادق (علیه‌السلام) ایشان حالتِ ناامیدی از رحمت خدا را سردتر از زمهریر بیان می‌فرمایند. به این معنی که اگر ناامیدی در وجود شخصی رخنه کند، زندگی او سردتر از عذاب دوزخیان پوچ و بیهوده می‌شود. ــــــــــــــــــــــــ برگرفته از کتاب «ندای امید زیباترین نوای عاشورا» ــــــــــــــــــــــــ