#امام_جواد_ع_مدح_و_شهادت از زمانی که عشق شد ایجاد گذرم بر ابالجواد افتاد بارها زود حاجتم را داد وسط روضه‌ی امام جواد گرچه آلوده و سیه رویم یا جواد الائمه می‌گویم بازهم ظلم و غربتی دیگر باز در حق آل پیغمبر دید خُدعه امام از همسر چه بلایی ازین بلا بدتر مقتلش را میان منزل دید به خودش مثل مجتبی پیچید حجره شد دشتِ کربلا، ای وای جگرش سوخت از جفا، ای وای شد تنش بر زمین رها، ای وای آب را هرچه زد صدا، ای وای... غیر از اندوه و غم به او نرسید ذره‌ای آب هم به او نرسید این همه ازدحام... یعنی چه؟! نغمه‌های حرام یعنی چه؟! بُردن احترام یعنی چه؟! رقص، دور امام یعنی چه؟! حرمتش را چرا لگد کردند؟! به جوادالائمه بد کردند محتضر بود و حال مضطر داشت با چه وضعی پَر از زمین برداشت کاش یک یار در برابر داشت لااقل کاش یک دو خواهر داشت آی مردم غمش غم عظماست شاهد روضه‌اش امام رضاست شد تمامْ آن همه جسارت؟ نه ختم شد داغ هتک حرمت؟ نه سپری شد مگر مصیبت؟ نه ماند در حجره، جسم حضرت؟ نه تا روی بام شد کشیده تنش خون تازه چکید از بدنش خوب شد بام، سایه‌بان هم داشت سایه‌ای از کبوتران هم داشت تن مولایمان امان هم داشت کِی سر بام، ساربان هم داشت؟! خوب شد لااقل در آن غربت تن ابن‌الرضا نشد غارت احتضار حسین شد ممتد روی تل، حال خواهرش شد بد هر که با هرچه داشت او را زد شمر از روی سینه‌اش شد رد تا سه‌ ساعت به قتلگاه افتاد با لبِ تشنه عاقبت جان داد ✍ #محمدجواد_شیرازی https://eitaa.com/joinchat/525729794C288420984e