حتی در اوج تلخی های روزگار،نگاهت را به آسمان بده... جایی میان آبیهای زیبای بالای سرت،خدایی نشسته با دستانی رنگارنگ... رنگهایی با طیف آرامش و آماده برای دست کشیدن به روی دل گَرد گرفته ی تو... فقط کافیست صدایش بزنی...