[ حدیث دل ]
شب های پاییز بلند است درست مثل روزهای نبودنت پر از سکوت گزنده پر از بغض های ناتمام پر از آهنگ های بی
وقتی آرام به من چشم می دوزی احساس می کنم موقع آمدن خورشید است هنگام حلول روشنایی است وقتی تازه مشغول تماشایم می شوی احساس می کنم تولدی دوباره یافته ام و آسمان نگاهم سرشار از شادمانی است بیا با چشم هایت عشقم را میزبان باش و بگذار من با دیدن آن چشمان چون ماه شب را دور بریزم و با تاریکی بستیزم 🌙 🍂