[ حدیث دل ]
[ حدیث دل ]
گاهى عصر هاى پاييزى؛ صدايم كن! در آغوشم بگير؛ پتويى را روى شانه هايمان بندار؛ فنجانى چاى داغ به دستم
عصر ها را باید به دور از قیل و قال کوچه و خیابان گوشه ی دنجی بایک فنجان چای که پهلویش باشی سپری کرد ... 🍂
2.4هزار مشاهده