خونه ی بابا…! همون جاییه که کلیدش رو هیچکس نمیتونه ازت بگیره، همون جایی که چه ساعت ۳ صبح بیای چه ساعت ۳ عصر از آمدنت خوشحال می‌شوند… درش ۲۴ ساعت شبانه روز برای تو باز است… همون جایی که وقتی میگویند دلتنگ اند، واقعاً دلتنگ اند… همون جایی که سر یخچالش می‌روی و هرچی می‌خواهی می‌خوری. همون جایی که حتی اگر هوس کمیاب‌ترین خوراکی‌ها را هم کنی برایت می‌آورند. همون جایی که همه دعوایت میکنن و غر می‌زنند تا غذایت را تا آخر بخوری. همون جایی که گل وگیاه هایش به طرز عجیبی رشد می‌کنند. آن جا قندهایش شیرین‌تر است… نمک‌هایش شور تر است… پرتغال‌هایش مزه‌ی پرتغال می‌دهند… غذاهایش خوشمزه‌تر است… آنجا کوفته‌ها و کتلت‌ها وا نمی‌روند… حتی عدس پلو با آن قیافه‌ی مسخره‌اش مزه‌ی بهشت می‌دهد… آنجا بالشت‌ها نرم‌ترند.. پتوها گرم‌ترند… آنجا خواب به عمق جان آدم می‌چسبد… آنجا پر از امنیت و آرامش است… آنجا بابا و مامان دارد… خدایا خودت حفظشون کن… #حدیث_دل 🍁