سرودِ زندگے با نَفَس‌هاے تُو جان گرفت ، تیڪْ‌تاڪِ زمان تصویرے از لحظہ‌هاے من وُ تُوست ! با تُو مےتوان در اعماقِ وجودِ هستے ریشہ ڪَرد ، با تُو مےتوان عبور ڪَرد بَر آن سوےِ آینہ ڪہ انعڪاسے از دیروز ، امروز ، هر روزِ من وُ تُوست ! دلْبستہ‌ایم بہ سپیده‌ے صبحگاهانے ڪہ سَر مےدَهَد آوازِ دلْنوازِ خویش را در ابتداے سایہ‌روشن‌هاے زندگےِ من وُ تُو ! 🍁