.
⪻ آ
نچه رأيم بر آن قرار گرفته و خواهشم مرا به سوى آن كشانده! ⪼
دعای
#امام_صادق_علیه_السلام برای طلب خیر از خداوند:
✧ مَن دَعا بِهذَا الدُّعاءِ لَم يرَ في عاقِبَةِ أمرِهِ إِلّا ما يُحِبُّهُ، وهُوَ :
اللَّهُمَّ إِنَّ خِيَرَتَكَ تُنيلُ الرَّغائِبَ، وتُجزِلُ المَواهِبَ، وتُطَيبُ المَكاسِبَ، وتُغنِمُ المَطالِبَ، وتَهدي إِلَى أحمَدِ العَواقِبِ، وتَقي مِن مَحذورِ النَّوائِبِ . اللَّهُمَّ إِنّي أستَخيرُكَ فيما عَقَدَ عَلَيهِ رأيي وقادَني إِلَيهِ هَواي فأَسأَلُكَ يا رَبِّ أن تُسَهِّلَ لي مِن ذَلِكَ ما تَعَسَّرَ، وأن تُعَجِّلَ مِن ذَلِكَ ما تَيسَّرَ، وأن تُعطيني يا رَبِّ الظَّفَرَ فيما أستَخيرُكَ، فيهِ وعَوناً بِالإِنعامِ فيما دَعَوتُكَ، وأن تَجعَلَ يا رَبِّ بُعدَهُ قُرباً، وخَوفَهُ أمناً، ومَحذورَهُ سِلماً، فإِنَّكَ تَعلَمُ ولا أعلَمُ، وتَقدِرُ ولا أقدِرُ، وأنتَ عَلّامُ الغُيوبِ . اللَّهُمَّ إِن يكُن هَذا الأَمرُ خَيراً لي في عاجِلِ الدُّنيا وآجِلِ الآخِرَةِ، فَسَهِّلهُ لي ويَسِّرهُ عَلَيَّ، وإِن لَم يكُن فَاصرِفهُ عَنّي وَاقدِر لي فيهِ الخِيَرَةَ، إِنَّكَ عَلى كُلِّ شَيءٍ قَديرٌ، يا أرحَمَ الرّاحِمين (۱) .
✧ هر كس اين دعا را بخواند، در فرجام كارش جز آنچه دوست دارد، نمىبيند. دعا اين است:
«بار خدايا! انتخاب تو [براى بنده]، آرزوها را برآورده مىكند، دهشها را فراوان مىگرداند، درآمدها را پاك مىكند، خواستهها را سودآور مىسازد، به بهترين فرجامها رهنمون مىشود، و از بلاها و گرفتارىهاى دشوار حفظ مىكند .
بار خدايا! در آنچه رأيم بر آن قرار گرفته و خواهشم مرا به سوى آن كشانده است، از تو طلب خير مىكنم.
پس، از تو درخواست مىكنم - اى خداوند - كه دشوارىهاى آن را برايم آسان گردانى،
و آنچه را هم آسان است، زودتر برايم فراهم آورى،
و - اى خداوند - مرا در آنچه در آن از تو طلب خير مىكنم، پيروز گردانى،
و در رسيدن به آنچه برايش تو را خواندم، كمكم نمايى، و دور آن را - اى خداوند - نزديك، و ناامنىاش را امن، و محذورش را مأنوس سازى ؛
زيرا تو مىدانى و من نمىدانم، تو مىتوانى و من نمىتوانم، و تو داناى نهانهايى.
بار خدايا! اگر اين كار در دنيا و آخرت به خير و صلاح من است، آن را برايم سهل و آسان ساز، و اگر نيست، مرا از آن منصرف گردان، و خير و صلاحم را در آن قرار بده. به راستى كه تو بر هر كارى توانايى، اى مهربانترينِ مهربانان!» .
◌ فتح الأبواب : ص۲۰۵ ، حکمتنامه رضوی، ج۳ ص۱۸
@hadithnet | معارف حدیث