💠🍁 🍁 ❇️ مردم سالاری دینی(13) 💠 نقش مردم در مردم سالاری دینی 🔸🌺🔹 🔻نقش مردم در مردم سالاری دینی این است که براساس مبانی و موازین و آموزه های دینی که از دین و از طریق دین شناسان می گیرند، در تمام امور دست به انتخاب می زنند؛ یعنی رئیس جمهور و نمایندگان خود را در قوۀ مقننه انتخاب می کنند و با انتخاب نمایندگان مجلس خبرگان، رهبر نظام مردمی و دینی شان را انتخاب می کنند. بنابر این، در عرصۀ تعیین نمونه ها و مصادیق، مردم نقش کامل و تمام عیار دارند. 🔹اصل ششم قانون اساسی، رکن مردمی بودن و مردم سالاری نظام را چنین بیان می کند: «در جمهوری اسلامی ایران، امور کشور باید به اتّکای آرای عمومی اداره شود، از راه انتخابات، انتخاب رئیس جمهور، نمایندگان مجلس شورای اسلامی، اعضای شوراها و نظایر اینها یا از راه همه پرسی، در مواردی که در اصول دیگر این قانون معیّن می شود.» 🔸با توجه به وجود مباحث مختلف پیرامون مسئلۀ دخالت عمومی افراد جامعه در تعیین سرنوشت جامعۀ خود، طیف نظریات دانشمندان اسلامی دربارۀ ارزش آرای عمومی در نظام مردم سالاری دینی را می توان به دو نظریه تقسیم کرد: نظریۀ اول معتقد است که در چارچوب موازین اسلامی، مشارکت عمومی و استناد به آرای اکثریت برای تعیین تمام موارد و مصادیق سیاسی، تکلیفی دینی است و به مشارکت در برخی موارد و نفی مشارکت در برخی دیگر منحصر نمی شود. 🔹این نظریه، پس از تأکید بر رعایت معیارها و موازین اسلامی در رفتار سیاسی، در تمامی موارد از انتخاب رهبری جامعه اسلامی گرفته تا رئیس جمهور و نمایندگان مجلس شورای اسلامی و شهر داران و... ، مشارکت عمومی را معتبر و موجّه می داند و رأی عمومی را لازم الاتباع تلقّی می کند. 🔸نظریۀ دوم معتقد است که استناد به آرای اکثریت در گسترۀ مشارکت سیاسی عمومی در نظام حاکمیت اسلامی، محدود به پاره ای از موارد و مصادیق رفتار سیاسی است و بخش وسیعی از موارد مزبور را در بر نمی گیرد. طبق این نظریه، دین شناسان و متخصصان در موارد بسیاری می توانند به خوبی از عهدۀ تشخیص رفتار سیاسی صحیح و در چارچوب موازین اسلامی بر آیند و لذا، جامعۀ اسلامی نیزای به استفاده از مشارکت عمومی در موارد مذکور نخواهد داشت. 🔺مراجعه به اندیشه ها، آرا و سیره امام خمینی (ره) به عنوان بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران، به وضوح نشان می دهد که ایشان مطرح کنندۀ نظریه اول بوده و بر مشارکت تمام عیار مردم مسلمان در مصادیق رفتار سیاسی، تصریح و تأکید کرده و در بیانی صریح و رسا، نظریۀ «محدود کردن مشارکت سیاسی عمومی» و پیامدهای آن؛ یعنی اختصاص مشارکت سیاسی در مصادیق و نمونه هایی به مجتهدان و دین شناسان را رد کرده و آن را توطئه ای بزرگ برای جامعه و نظام جمهوری اسلامی به شمار می آورند. (صحیفه نور، ج 18، ص 246) 🌺توسعۀ سیاسی و مردم سالاری دینی / دکتر محمدرحیم عیوضی #نشستهای_بصیرتی #ثامن #روشنگری #مردم‌سالاری_دینی @hadyyyyyyyyyy