پیامبر مستمرا اینگونه بود 🔷ولقد کان صلی الله علیه واله یَاکُلُ علیَ الاَرضِ ، و یَجلِسُ جِلسَهَ العَبد زمان غذا خوردن ،مثل مردم بر روی زمین بدون فرش می نشست و غذا میخورد  کیفیت نشستن مثل بردگان ،دوزانو و با احترام می نشست . 🔷و یَخسِفُ بیدهِ نَعلَهُ ، و یَرقَعُ بیدهِ ثوبَه با دستان مبارک نعلین و لباس خود وصله میزد. 🔷و یَرکبُ الحِمارَ العارِیَ، و یُردِفُ خَلفَهُ بر حیوان ، حمار برهنه و بدون زین[عاری] سوار میشد .( بدون آراستن مرکب و بدون حشم‌ ،در اوچ خضوع و تواضع )  اگر کسی پیاده بود بر پشت مرکب [یُردف] سوار میکرد 🔷و یکونُ السِترُ علی بابِ بیتِهِ فتکونُ فیهِ التَصاویر پرده ای از تصویر نقاشی ذی روح بر در خانه   نصب شده بود.، 🔷فیقول: یا فلانهُ - لِاِحدی اَزواجِهِ - غَیِبیِهِ عنّی به همسر خود (عایشه)فرمود : پرده را بردارید. برای من یاد آور دنیا و زینت دنیا می شود  او را از من دور کن [غَیَبَنّی] ( آنچه که از زینت دنیا ست  از مقابل دیدگان خود دور کنید )  🔷فاِنی اذا نَظَرتُ الیهِ ذَکرتُ الدنیا و زَخارِفِها وقتی نگاه می کنم یاد زر و زیور دنیا می افتم.هر عاملی که مرا یاد دنیا و زینت ان می اندازد از خود ،دور میکنم. ✳️ نکته: فکر غلطی است در میان افراد جامعه ، اگر کسی مومن می باشد مهم اینست که در میان فحشا سالم و مومن بماند. مهم است بتواند در میان انها خود را حفظ کند. اما حضرت فرمود باید تا آنجا که میشود از عوامل کناه خود را دور کرد. وآنقدر ایمان قوی باشد که اگر روزی در ماجرای فحشایی قرار گرفت بتواند خود را حفظ کند ، اما از ابتدا نباید نزدیک و وارد عوامل گناه شد. 🔷فاَعرَضَ عنِ الدنیا بقلبِهِ و اماتَ ذکرِها من نفسِه پیامبر از قلب خود دنیا را دور کرده بود. یاد دنیا و زیور انرا در خود میرانده بود. 🔷و اَحَبَ اَن تَغِیبَ زینتُها عن عینِهِ لکیلا یَتَخِذَ منها رِیاشا دوست داشت که ظواهر دنیا از دید او دور باشد ( نمی پذیرفت) تا مبادا از زیور دنیا ،لباس فاخری برای خود برگزیند. 🔷ولا یَعتَقِدَها قرارا ، ولا یَرجوا فیها مُقاما مبادا دنیا محل استراحت اوشو.د و اقامت در دنیا را بر گزیند. ( ظواهر را دور کنید به اقل اکتفا کنید ،تا دل گیر نکند و جان آرام باشد ) ✳️ پیامبری که عصمت علی الاطلاق دارد. با این وجود متوجه و مراقب خود هست. عصمت باعث رها سازی نیست. با اختیار خود باید دوری کند و خدا هم عصمت مضاعفی به انان عطا می کند. 🔷فاَخرَجَها منَ النفسِ ، و اَشخَصَها عنِ القلبِ،و غیبَها عنذ البَصَر خارج کرد دنیا را از جان خود، ودنیا را از قلب خود کوچ داد [اَشخَص] و دنیا را از چشم خود پنهان کرد.[غیبَها] 🔷و کذالک مَن اَبغَضَ شیئاً اَبغَضَ اَن یَنظُرَ الیهِ ، و اَن یُذکرَه عندَه ‌اگر کسی نسبت به چیزی بغض داشته باشد از نگاه کردن به آن لذت نمی برد بلکه نگاه تنفری دارد. از ذکر یاد و نام ان بیزار میشود. اگر دنیا مبغوض شما باشد نگاه به دنیا نمی تواند با لذت باشد . ظاهر دنیا نرم , زیبا و فریبنده است .اما باطن آن ،سم کشنده است  اگر چشم گیر دنیا باشد، بدانید ! که ،دل هنوز گیر دنیاست @ravanedel