فرازهایی از وصیت نامه شهید مدافع حرم سید احسان میر سیار 🌹👇👇 « .... ای انسانها و ای آدمها آیا آوای ولایت را نمی‌شنوید؟ ای کسانی که به ظاهر فریاد ما اهل کوفه نیستیم را سر می دهید آیا طنین ولایت را می‌شنوید؟ نه؛ من فکر نمی‌کنم، زیرا گوش جسمتان فقط شنوا و گوش دلتان کر است زیرا دنیا جلوی چشمهای شما را گرفته است. بگویم چرا؟ زیرا فقط خود را می بینید و تنها به خود می‌اندیشید، فقط و فقط به فکر منافع خویشید؛ در این میان دیگران برای شما اهمیتی ندارد و اگر هر بلایی بر هر کس بیاد برای شما تفاوتی ندارد. .... ای مردم امروز فرهنگ ما مورد تهاجم قرار گرفته است و اگر در این جنگ خدای ناکرده شکست را قبول کنیم باید بگویم که کار ما را تمام شده باید بدانید ای مردم ندای فرزند حق و طنین ولایت این است (شبیخون فرهنگی) و تمام گفتنی هایی را که باید بگوید در این کلام خود خلاصه کرده است او حجت را بر شما تمام کرده است و این راه را به ما نشان داد حال هر فردی به هر نحوی که میتواند باید در این جبهه قدم بردارد که در غیر این صورت فردای قیامت از او بازخواستی عظیم خواهد شد. .... ای پدر جان یادم نیس که به کسی بدهکار باشم اما اگر کسی آمد و گفت احسان به من بدهکار است به او بدهید و مرا از رو سیاهی در آخرت نجات دهید. و اما چون من از نظر مالی چیز چندانی ندارم و درخانه پدری ام زندگی می‌کردم و هر آنچه دارم از ایشان است پس هر چه در مورد آنها تصمیم بگیرند ان شاالله درست است. وصیت نامه فرزندکوچکتان سید احسان میر سیار ۲۱اسفند ماه سال ۱۳۷۵ هجری شمسی» ┄┅═✼🍃🌺🍃✼═┅┄6⃣