﷽ 🎇 🍺 روزه (۸۷): 🍺 یکی از پاداشهای اُخروی روزه، نوشیدن از شراب مخصوصی است که از آن تعبیر به «رحیق مختوم» شده است. در حدیثی آمده است: "كسى كه در روز گرم تابستان روزه بدارد خداوند او را از تشنگى قيامت با «رحيق مختوم» سيراب مى‏كند". ● امّا «رحیق» مختوم چیست؟ در سورۀ مطففین بعد از نعمت «تخت» و «نگاه» و «آرامش و نشاط» اشاره به نعمت ديگرى يعنى «شراب» بهشتيان كرده و مى‏افزايد: "به آنها (ابرار) از شراب زلال دست نخورده سربسته مى‏نوشانند". (يُسْقَوْنَ مِنْ رَحِيقٍ‏ مَخْتُومٍ‏). شراب طهورى كه مانند شراب آلوده و شيطانى دنيا معصيت‏زا و جنون آفرين نيست، بلكه هوش و عقل و نشاط و عشق و صفا مى‏آفريند. ● غالب مفسران «رحيق» را به معنى شراب خالص گرفته‏اند، شرابى كه هيچگونه غش و ناخالصى و آلودگى در آن وجود ندارد، و تعبير به «مختوم» كه در فارسى امروز به جاى آن «دربسته» و «پلمپ» شده به كار مى‏رود، نيز تاكيدى بر خلوص و پاكى و دست‏نخوردگى آن است. علاوه بر اين استفاده از چنين ظرفها نشانه احترام خاص به ميهمان مى‏باشد، ظرفى كه آن را بسته‏اند و مهر كرده‏اند و مهرش تنها به دست ميهمان شكسته مى‏شود. سپس در آیۀ بعد مى‏فرمايد: "مهرى كه بر آن نهاده شده از مشك است، و در اين نعمتهاى بهشتى بايد راغبان بر يكديگر پيشى گيرند!". «خِتامُهُ مِسْكٌ وَ فِي ذلِكَ فَلْيَتَنافَسِ الْمُتَنافِسُون‏». نه همچون ظرفهاى دربسته دنيا كه مهر آن را با «گِل» مى‏نهند، و هنگامى كه انسان مى‏خواهد شيئى سربسته را با شكستن مُهرش باز كند، دستش آلوده مى‏شود، شراب طهور بهشتى چنين نيست، هنگامى كه دست بر مُهرش مى‏نهند، بوى عطر مشك در فضا پراكنده مى‏شود! بعضى نيز گفته‏اند كه منظور اين است كه در «ختام» يعنى پايان نوشيدن اين شراب طهور دهان بوى مشك مى‏دهد، بر خلاف شرابهاى آلوده دنيا كه بعد از نوشيدنش دهان تلخ و بد بو مى‏شود، ولى با توجه به تعبيرى كه در آيه قبل بود اين تفسير بعيد به نظر مى‏رسد. 🍺 (تفسير نمونه، ج‏26، ص 275). ..................................... 💥 《فَكُلِي وَ اشْرَبِي وَ قَرِّي عَيْنًا فَإِمَّا تَرَيِنَّ مِنَ الْبَشَرِ أَحَدًا فَقُولِي إِنِّي نَذَرْتُ لِلرَّحْمَٰنِ صَوْمًا فَلَنْ أُكَلِّمَ الْيَوْمَ إِنسِيًّا》. (از این غذای لذیذ) بخور؛ و (از آن آب گوارا) بنوش؛ و چشمت را (به این مولود جدید) روشن دار! و هرگاه کسی از انسانها را دیدی، (با اشاره) بگو: من برای خداوند رحمان روزه‌ای نذر کرده‌ام؛ بنابراین امروز با هیچ انسانی هیچ سخن نمی‌گویم! (و بدان که این نوزاد، خودش از تو دفاع خواهد کرد!)» (مريم/۲۶)