‍🔴 ولایت معصوم بر مکان و بر زمان 🌕 معصوم ولایت دارد بر مکان و بر زمان. یعنی میتواند در زمان پیش برود و فرداها را (به شکل زمان حال) ببیند و در آن زندگی کند، یا عقب برود و دیروزها را (به شکل زمان حال) تماشا کند و در آن زندگی کند. معصوم در «حال» و «گذشته» و «آینده» همزمان حاضر است. ولایت معصوم یعنی همین! ما که روضه می‌شنویم، از طریق کلمات، مکان و زمانِ توی روضه را تصوّر میکنیم، اما معصوم تصوّر نمیکند. بلکه با چشم تماشا میکند. چون ولایت دارد بر مکان و بر زمان. امام معصوم در کربلا حاضر میشود و گودال را و وقایع را می بیند! با چشم. چون حاضر است. ولایت بر زمان و مکان یعنی این. همین گونه بود که حضرت فاطمه سلام الله علیها لب گودال حاضر شدند. چون ولایت دارند بر زمان و بر مکان. امام حسین علیه السلام تا اجازه ندهد، شمشیرها نمیتوانند به بدن حضرت زخم بزنند. امامی که بر تمام کهکشان ها و آسمان ها و عوالم هستی ولایت دارد، چگونه بر چهار تا شمشیر ولایت نداشته باشد؟! پس امام در کربلا اذن دادند و شمشیرها زخم زدند. امام اذن دادند و سنگ ها به پیشانی حضرت خوردند. این ولایت لاشریک معصوم است. فراتر از درک است؛ اما حقیقت همین است. نمیشود که حقیقت را بخاطر حیرت و کم سوادی خودمان کتمان کنیم. چون خودمان محدود در «زمان» و «مکان» هستیم، نمیتوانیم موجودی را تصوّر کنیم که محدودِ زمان و مکان نباشد. طبیعی است که از درک ما خارج است. اصلا اگر درک کنیم و بفهمیم جای اشکال و سوال است! خود معصوم فرموده: «درک حقیقت وجودی ما برای شما محال است» پس درک حقیقت نوری حضرات محال است. اینجا باید به «عاجز بودن» اعتراف کنیم. این اعتراف ابتدای معرفت است. حضرت فاطمه ولایت دارد بر زمان و بر مکان. یعنی کربلایی را که هنوز اتفاق نیفتاده، ایشان دیده‌اند. ظهور حضرت مهدی عجل الله فرجه را دیده‌اند. ولایت بر زمان یعنی همین. پس برای حضرت «زمان» را شرط نکنید! «زمان» غلامِ حلقه به گوشِ اراده حضرت فاطمه سلام الله علیها است. معصوم بر مرگ هم ولایت دارد. اگر نخواهد و مرگ را اراده نکند، نمی‌میرد! فرشته مرگ هم تحت ولایت معصوم است؛ و تازه بعد از «مرگ ظاهری» هم معصوم حاضر و حیّ و شاهد است. و این همان ولایت بر زمان است. این شکل ولایت مطلقه فقط در انحصار چهارده معصوم است که انبیاء هم آن را ندارند چه رسد به دیگران! روایت بخوانیم و روایت ببینیم.