بهم گفت : سلایق خودتو داشته باش و خودتو توی چهارچوب خاصی محدود نکن. ولی من به خودم و همه شما میگم که : وقتشه این خودِ خودخواه و طماع رو جمع کنیم و به جای خودبین بودن خدابین باشیم. سلایقمونو بریزیم دور و اونچه که خدا میپسنده رو دوست داشته باشیم. تا الان که با 'خود' پیش رفتیم روز به روز بیشتر تو منجلاب غرق شدیم. ما که هر رنگی رو به خودمون گرفتیم، بهتر نیست برای یکبارم که شده به امیدِ کمِ رستگاری، رنگ خدا رو بگیریم؟