تو همان حس غریب همه ی دل هایی علت خلق دل و قصه ی این دنیایی هیچ کس هیچ ندارد به خدا روز حساب همه ی توشه ی مردم به صف عقبایی نخورم غصه ی این دهر که مانوس توام چه  هراسی بُوَد از حشر که تو  آنجایی صَلَّی اللهُ عَلَیکَ یا اَباعَبدِالله الحُسَین(ع)