﷽ 🎇 🌼 امام زمان (عج) (۱۸۷):
🌼 وضعیت امامت در دورۀ غيبت صغرى :
● اوضاع زمانه و عدم پذيرش مردم باعث شد كه امام زمان (ع) از نظرها پنهان گردد،
اين پنهانى كه از آن به عنوان غيبت ياد مىشود تا زمانى كه مردم آماده شوند و شرايط ظهور مهيا گردد، ادامه دارد.
ولى طبيعى است كه وقتى امام مردم غايب شد، مردم را به حال خود نمىگذارد، بلكه افرادى را بين خود و مردم واسطه قرار مىدهد،
وظيفه مردم هم اين است كه با كنجكاوى دقيق اين افراد را بشناسند و تكليف خود را از آنها بگيرند.
بر همين اساس پس از آنكه امام زمان (ع) در سال 260، هنگام رحلت پدر بزرگوارشان، از نظرها پنهان شدند (و غيبت صغرى بوجود آمد)
تا نيمه شعبان سال 329، چهار تن از فقهاى ربّانى به ترتيب زير از جانب آن حضرت تعيين شده و واسطه بين آن حضرت و مردم شدند:
1- عثمان بن سعيد (ره) كه در سال 300 هجرى وفات كرد.
2- محمد بن عثمان (ره) كه پنج سال عهدهدار نيابت خاص بود و در سال 305 درگذشت.
3- حسين بن روح (ره) كه در شعبان سال 326 وفات كرد.
4- على بن محمد سيمرى (ره) كه در نيمه شعبان سال 329 از دنيا رفت و امام به او دستور داد كه ديگر كسى را جانشين خود نكند.
از اين وقت به بعد دوران غيبت كبرى (طولانى) آغاز شد. (دستور و توقيع امام (ع) به چهارمين نائبش در كتاب اعلام الورى، صفحه 417 و ... آمده است).
غيبت كبرى كه از نيمه شعبان سال 329 شروع شد، تا هنگام ظهور حضرت مهدى (ع) ادامه دارد .
■ (حضرت مهدى (ع) فروغ تابان ولايت، ص: 34).
...................................
💥﷽ 《 وَ نُرِيدُ أَن نَّمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَ نَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِينَ》. (القصص /۵)
● ترجمه: ﻭﻟﻲ ﻣﺎ ﻣﻲﺧﻮﺍﺳﺘﻴﻢ ﺑﺮ کسانی (ﺑﻨﻲﺍﺳﺮﺍﺋﻴﻞ) ﻛﻪ ﺳﺎﻝﻫﺎ ﺩﭼﺎﺭ ﻣﺤﺮﻭﻣﻴﺖ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ، ﻧﻌﻤﺘﻲ ﺑﺰﺭﮒ ﺑﺒﺨﺸﻴﻢ، ﺁﻧﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﻟﮕﻮی ﻣﺮﺩم ﻭ ﻭﺍﺭﺙ ﻛﻨﻴﻢ.