بسم الله الرحمن الرحیم سلام در مقام تحریک و ترغیب انسان به بندگی و عبادت خدا می‌فرماید تمام آنچه در آسمانها و زمین است، ملک خدا می‌باشد و هر طور که بخواهد می‌تواند در آن تصرف کند و هیچکس نمی‌تواند از سلطه و ملک او فرار نماید و این مالکیت مطلق خدا بر همه چیز نشان می‌دهدکه اگر انسان را امر به عبادت می‌کند بخاطر خود انسان است تا سعادتمند شود نه آنکه خدا محتاج باشد بعبارت دیگر هدف خلقت چیزی جز به کمال رساندن انسان نمی‌باشد و چیزی عاید خدا نمی‌شود. اصلاً چگونه می‌تواند نیازی بعبادت ما داشته باشد در حالیکه ملائکه‌ای که نزد او هستند بدون کوچکترین استکباری، دائماً به عبادت او مشغول هستند و هرگز هم خسته نمی‌شوند و همینطور است شب و روز که خدا را تسبیح می‌گویند و در این راه هیچ ضعف و سستی نشان نمی‌دهند. آیا اینکه خدا مالک هستی است و ملائک او را خالصانه عبادت می‌کنند و همه موجودات حتی شب و روز او را تسبیح می‌نمایند، نباید انسان را ملزم سازد تا او هم هماهنگ با تمام موجودات، رو به سوی بندگی خدا آورد و خالصانه و مشتاقانه بدون هیچ احساس خستگی و سستی به عبادتش مشغول شود؟ انبیاء آیه ۱۹ و ۲۰ پنجشنبه۱۴۰۲/۶/۹