نظم و نظام خاص خودش را داشت. تمام کارها و رفتارهایش روی اصول بود. اصلا و ابدا اهل نصیحت و پند و اندرز نبود . حتی یکبار هم دلیل کارهایش را برای من و بچه ها توضیح نمیداد ما فقط شاهد اعمالش بودیم. اهل ریا کاری و تو بوق و کرنا کردن هم نبود باید ریز میشدی در رفتارهای روتین زندگی اش تا متوجه شوی. مثلا همیشه قبل از خوابیدن وضو میگرفت .به محض بیدار شدن تجدید وضو میکرد. نمازش را اول وقت میخواند. ناشتا سیب میخورد . تمیز و مرتب بود وبرای نظافت اهمیت ویژه ای قائل بود. پنجشنبه شب ها روی سجاده اش دعای کمیل میخواند . هر روز بعد از نمازها و تسبیحات ورزش میکرد و هم زمان دعای  «وَ مَنْ يَتَّقِ اللَّهَ يَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجاً وَ يَرْزُقْهُ مِنْ حَيْثُ لا يَحْتَسِبُ وَ مَنْ يَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ إِنَّ اللَّهَ بالِغُ أَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِكُلِّ شَيْ‏ءٍ قَدْرا» را میخواند. ادامه دارد... "برگرفته از خاطرات همسر شهید" #جانباز_شهید_حاج_اصغر_عبادی_کیا ╰─┈➤@hajasghar313