تشبیه‌چمران‌ِ‌‌‌میدان‌از‌عبادت؛ بسانِ‌احساسی‌ست‌که‌درآن‌تمام‌ذرات‌وجود‌به‌ارتعاش‌درآید... جسم‌می‌سوزد قلب‌می‌جوشد اشک‌فرو‌می‌ریزد روح‌به‌پرواز‌درمی‌آید وجز‌ یزدانِ‌دل‌نمی‌بیند وجز‌ خالقش‌نمی‌خواهد(: