💗عشق در یک نگاه💗 قسمت37 اینقدر حرف واسه گفتن داشتیم که تا اذان صبح بیدار بودیم بعد از خوندن نماز صبح خوابیدیم نزدیکای ظهر بود که بیدار شدم حسام هنوز خواب بود دست و صورتمو شستم و صبحانه رو آماده کردم بعد رفتم حسام صدا زدم - حسام جان ؟ ( چشماشو نیمه باز کرد) حسام: جانم - پاشو صبحانه آماده است حسام : دستت درد نکنه صبحانه مونو خوردیم لباس پوشیدیم رفتیم سمت گلزار شهدا حسام دستمو گرفت و رفتیم سمت شهدا ،نشستیم حسام : دفعه قبل که اومدیم باهم ،ما محرم هم نبودیم ولی الان دستامون تو دستای همه -حسام حسام: جانم - شلمچه اون شب چرا داشتی گریه میکردی حسام: نرگس جان ،من قبل از اینکه تو رو ببینم ،تمام زندگیم شده بود شهدا ،همیشه دلم میخواست منم برم و شهید بشم چند تا از دوستام رفته بودن سوریه و همه شو شهید شدن پدر و مادرم راضی نبودن به رفتنم منم از شهدا میخواستم که کمکم کنن ولی نمیدونستم کمکشون به من ،ازدواج با گلی مثل تو بود ، - ( صدام میلرزید)یعنی الان به رفتن فکر نمیکنی؟ حسام: مگه میشه فکر نکنم ،توکل کردم به خدا ،هر چی صلاح میدونه همونو برام رقم بزنه خوب حالا من بپرسم ؟ - در مورد چی؟ حسام : اینکه ،کی عاشقم شدی ؟ ( خندم گرفت ، از حرفش): از همون بار اول که دیدمت ،اول فکر میکردم یه حس گناهه ولی هیچ وقت این حس از بین نمیرفت تا اون شب تو بین الحرمین ،واقعن متوجه شدم که این مدت هیچ گناهی جز عشق در یک نگاه نبود حسام: پس خانم خانوما اونجوری هم که سربه زیر نشون میدادی نبودی کلک -حالا تا آخر عم