🔵 #سیره_اخلاقی_پیامبر_اعظم_صلی_الله_علیه_و_آله (22) 👈ک- ادب عبودیت (قسمت دوم ) 4️⃣ حق بندگی 🔹برخی متظاهرانه ادای بندگی و عبودیت در می آورند و در دل «احساس عبودیت» ندارند. اما عارفانِ واصل به هر جا که برسند و هر چه مقام و علم و قدرت پیدا کنند، باز هم خود را «عبد» می شناسند. 🔸رسول خدا صلی الله علیه و آله سر حلقه این گونه عارفان است. ▫️مثل بندگان بر زمین می نشست، ▫️مثل بندگان بر زمین غذا می خورد و بر زمین می خفت و می دانست که بنده است. 🔹همین ویژگی سبب شد که با آنکه شخص اول عالم امکان و رسول برگزیده پروردگار بود ▫️بر کسی فخر نمی فروخت و تکبر نمی ورزید و تواضع خود را از دست نمی داد. 🔸حتی یک بار (طبق روایت ابن مسعود) مردی خدمت آن حضرت آمد و هنگام سخن گفتن با پیامبر خود را باخت و به لرزه و لکنت زبان افتاد. پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله او را دلداری داد و فرمود: هَوِّنْ عَلَیکَ فَلَستُ بِمَلِکٍ انَّما انا ابْنُ امرأهٍ کانَتْ تأکُلُ القِدَّ(1) ▫️آرام باش و آرام گیر، من که پادشاه نیستم! من پسر زنی هستم که «قِدْ» (غذایی مثل اشکنه) می خورد! 🔸یعنی خود را عادی و معمولی جلوه می داد، تا هیبت او از جاذبه اش نکاهد و مردم دراو چهره یک حاکم مقتدر نبینند، بلکه او را پدر امت و پیامبری فرستاده شده از سوی خداوند بدانند و راحت با او سخن بگویند و رابطه برقرار کنند و عظمت و شخصیت والای او، مانع ارتباط و انس مردم با وی نگردد. 5️⃣ ذکر دائم 🔹حضرت رسول صلی الله علیه و آله پیوسته به یاد خدا بود، هم در دل و هم در زبان،هرگاه از مجلس برمی خاست می گفت: سُبحانَکَ اللّهمّ وَ بِحَمدِک(2) 🔹هنگام خوابیدن، هنگام بیدار شدن از خواب، هنگام آمادگی برای نماز شب در رختخواب، سر سفره، بعد از غذا، هنگام سفر و .... در همه حالات، دعا می خواند و یاد خدا می کرد. ▫️هنگام دعا مانند مسکینی که غذا می خواهد ▫️متضرّعانه به درگاه خدا دست بلند می کرد. ▫️روزی هفتاد بار می گفت «استَغفِرُاللَّه» با آنکه معصوم بود و گناهی از حضرتش سر نزده بود. ▫️هنگام خواب به توصیه جبرئیل امین «آیه الکرسی» می خواند(3) این، نشانه راه و رسم بندگی و عبودیت و توجه کامل و پیوسته به «معبود» است تا امت او، این گونه «ادب عبودیت را بیاموزند. 6️⃣ حج و زیارت 🔸مکّه وطن پیامبر خدا بود و مسجد الحرام نزد او حرمت و قداست بالایی داشت و به حج و طواف کعبه عشق می ورزید. 🔹هنگام ورود به مکّه، پیوسته نام خدا را بر زبان داشت و خدا را به بزرگی می ستود. وقتی وارد مسجد الحرام می شد، رو به کعبه می ایستاد و دعا می کرد. کعبه را طواف می کرد، حجر الاسود را می بوسید(4) 🔹و در هر دور، دست بر آن می کشید. سراغ آب زمزم می رفت و از آن می نوشید. حتّی وقتی در مدینه بود، می خواست که از آب زمزم برایش هدیه آورند: کان النَّبِیُّ یَسْتَهدِی مِنْ ماءِ زَمْزَمَ وَهُوَ بالمَدِینَهِ(5) ▫️عادت آن حضرت بود که روز عید قربان، گوسفند سفید و بزرگ قربانی می کرد. 🌸نقل شده است که روز عید قربان دو گوسفند ذبح می کرد، یکی از جانب خود، دیگری به نیابت از هر کسی از امتش که توان قربانی نداشت(6) 🌺روز عید، سرش را می تراشید، ناخن هایش را می گرفت و کمی از موهای اطراف صورتش را می زد(7) 🔸آن حضرت، رمی جمرات را پیاده انجام می داد. آن هم وقتی که خورشید بالا آمده باشد. 🔹شوق کعبه در دلش چنان بود که در شبهای تشریق، هر شب از منا به مکّه می آمد و خانه کعبه را زیارت می کرد و نماز خواندن در حرم الهی را بسیار دوست داشت. 🔸پیامبر اعظم، مدینه را حرم خود می دانست و در مدینه، به زیارت شهدای احد می رفت و بر آنان سلام می داد. مسجد قبا مورد علاقه آن حضرت بود. هر هفته روزهای شنبه، پیاده و گاهی هم سواره به مسجد قبا می رفت و آنجا نماز می خواند(8) 🌸از آن حضرت نقل شده که نماز در مسجد قبا، پاداش عمره دارد. 🔹رسول خدا صلی الله علیه و آله به زیارت حاجی هم می رفت. هر کس از حج برمی گشت، به او تقبّل اللَّه می گفت و در حق وی دعا می کرد. آن حضرت سه گروه را مهمانان خدا می دانست: رزمندگان، حج گزاران و عمره کنندگان(9) *********** ⭕️پی نوشت 1-مکارم الاخلاق، ص 16. 2-محجه البیضاء، ج 4، ص 132. 3-مکارم الاخلاق، ص 38. 4-فروع کافی، ج 4، ص 567. 5-تهذیب الأحکام، ج 5، ص 471. 6-فروع کافی، ج 4، ص 495. 7-سنن النبی، ص 379. 8-الطبقات الکبری، ج 1، ص 189. 9-الحج و العمره فی الکتاب والسنّه، ص 159. @hal_khosh