ابوهاشم جعفري گويد: از تنگي زندان و فشار كُند و زنجير به امام حسن عسكري عليه السلام شكايت كردم، به من نوشت: «تو امروز، نماز ظهر را در منزلت ميگزاري»هنگام ظهر بود كه بيرون آمدم و چنان كه فرموده بود، نمازم را در منزلم گزاردم، و نيز در تنگي زندگي بودم و ميخواستم در نامه از آن حضرت تقاضاي پول كنم، خجالت كشيدم، چون به منزلم رسيدم، صد دينار برايم فرستاد و در نامه نوشته بود: هر گاه احتياج داشتي شرم مدار و پروا مكن، بخواه كه طبق ميلت خواهي ديد ان‌شا الله _____________________ قال الإمام العسكريّ عليه‏السلام : نَحنُ كَهفٌ لِمَنِ التَجَأَ إلَينا ، ونورٌ لِمَنِ استَضاءَ بِنا ، وعِصمَةٌ لِمَنِ اعتَصَمَ بِنا، مَن أحَبَّنا كانَ مَعَنا فِي السَّنامِ الأَعلى ، ومَنِ انحَرَفَ عَنّا فَإِلَى النّارِ امام عسكرى عليه‏السلام : ما پناهگاهى هستيم براى كسى كه به ما پناه آورَد و نورى هستيم براى آن كه از ما پرتو طلبد و موجب مصونيت كسى هستيم كه از ما پناه جويد. هر كه ما را دوست بدارد در مراتب بالا با ما خواهد بود و هر كه از راه ما كج گردد به سوى آتش ره خواهد برد. ولادت