گفتگوی مجازی اما بسیار کاربردی 👇 دوتا از همکاران که بچه‌ی دبستانی دارند، پرسیدند: _دخترتون(شاید هم پسرتون!) رو برای کلاس چهارم ابتدایی، کجا ثبت‌نام کردید؟ +گفتم: مثل پارسال در مدرسه‌ی دولتی _با تعجب گفتند: واقعا؟! چرا؟! +گفتم: من از مدرسه، یه انتظار بیش‌‌تر ندارم و اون هم، کمک به آموختنِ سخت‌ترین و پیچیده‌ترین مهارت‌های آدمی یعنی «هنر زندگی کردن با مردم و لذت بردن از اونه» زندگی با بچه‌ی کارگر، کارمند، سرایدار، افغانستانی، قومیتهای مختلف؛ زندگی و همدلی با بچه‌ی معلول، مبتلا به هوش مرزی، اختلال یادگیری؛ هنر شاد بودن با نداشته‌ها، هنر شریک شدن در اشک‌ها و لبخندها، هنر تحمل تفاوتها؛ تفاوت در عقیده و مذهب و رنگ و نژاد.... و تمام این فرصتهای طلایی تنها در مدرسه‌ی دولتی ممکنه. مدارس غیرانتفاعی آدمها را برای همان پاتولوژی پرورش می‌دهند که بعداً منتقد آن می‌شوند: بعضی‌ها خونشان از بعضی دیگر پررنگ‌تر است، چون جزو ژن‌های خوب و نظر کرده‌اند. بعضی‌ها خودی‌ترند. بعضی‌ها مقرب‌ترند. بعضی‌ها مستحق‌ترند. بعضی‌ها گویا ایرانی‌ترند! @halghemarefat313