✳️ نا دلواپسان و نا تندرو ها، در مقابل دلواپسان و تندروها صفت تندرو توسط عده ای علیه افرادی همچون مالک اشتر که پس از یک جنگ و مقاومت صد روزه به نزدیکی خیمه معاویه رسیده بود و میخواست با چند عملیات، لانه فساد و ظلم را تخریب کند و به این جنگ و دیگر جنگ ها برای همیشه خاتمه دهد، بکارگیری شد. و دلواپسان به کسانی گفته میشد که نگران شعبده بازی عمرو عاص بودند. نگران موفقیت در مذاکرات با شیطان بودند. از انتخاب ابوموسی اشعری که مدتها در دوره حاکمیت عمر و عثمان مسئولیت داشت ( ابوموسی اشعری و معاویه هر دو کنار هم در دولت عمر و عثمان کار میکردند) بعنوان طرف مذاکره با معاویه نگران بودند. همین عده پس از شکست در مذاکرات ودر توجیه گناه و فضاحت تاریخی خود واژه هایی بنام تندرو ها و دلواپسان را علیه طرف مقابل خود بکار گرفتند و بدین ترتیب ابن دو واژه وارد ادبیات سیاسی شد. تندرو یعنی مالک اشتر . یعنی کسی که در خط مقدم جبهه حق علیه باطل در همه ابعاد و سطوح آن( نرم و نیمه سخت و سخت) مشغول مبارزه است . دلواپس یعنی جانباز جسمی و روحی ارزش های انقلاب اسلامی . خون جسم و جان داده در راه دفاع از عزت این نظام ، مسئول و نگران سرنوشت این مردم، بچه های جبهه و جنگ‌، اردوهای جهادی. مدافعین حرم ال الله. نیروهای نهضت مقاومت در سراسر جهان. آتش به اختیارهای حوزه های مختلف. انانکه نگران حماقت اشعری های خوش نشین در مذاکرات هستند نگران فروش انقلاب و عزت مردم. نگران مبادله احکام خدا با قانون حقوق بشر استعماری. تعویض حکومت حق با حکومت شیطان .