سَيَطُولُ بَعْدِي يَا سُكَيْنَةُ فَاعْلَمِي؛ مِنْكِ اَلْبُكَاءُ إِذَا اَلْحَمَامُ دَهَانِي  لاَ تُحْرِقِي قَلْبِي بِدَمْعِكِ حَسْرَةً؛ مَا دَامَ مِنِّي اَلرُّوحُ فِي جُثْمَانِي وَ إِذَا قُتِلْتُ فَأَنْتِ أَوْلَى بِالَّذِي ؛ تَأْتِينَهُ يَا خَيْرَةَ اَلنِّسْوَانِ ای سکینه! بدان که بعد از من گریه زیادی در پیش خواهی داشت. تا زمانی که جان در بدن دارم مرا با اشک حسرت بار خود مسوزان. ای بهترین زنان! آنگاه که من کشته شدم، تو برای گریه سزاوارتری.پنجم ربیع‌الاول، یادآور وفات بانویی از سلاله پاکان است حضرت سکینه(س) کسی که در مکتب حسین(علیه‌السلام) رشد کرد و از فضل و کرم خاندانش نشانه‌ها دارد. او که از بانوان بافضیلت و از ستارگان درخشان آسمان علم و ادب و عفت بوده و پرورش یافته پدری چون ثارالله(علیه‌السلام) و مادری فداکار چون رباب... وفات سکینه آل‌محمد(ع) و یادگار حسین فاطمه زهرا(ص) تسلیت باد.