💠حضرت فاطمه (علیها السّلام) فرمودند: 🔸... وَطاعَتَنا نِظاماً لِلملَّةِ وَ اِمامَتنَا أماناً لِلفُرقََةِ وَالجِهادَ عِزًّا لِلإسلامِ 🔹خداوند پیروی از ما را سبب سامان یافتن آیین، و رهبری ما را موجب ایمنی از تفرقه، و جهاد را سبب عزّت و قدرت برای اسلام قرار داده است 📗الاحتجاج طبرسی، ص ۱۳۴ 🔻شرح حدیث 🔸آنچه به مجموعه ای انسانی «وحدت» و «نظام» می بخشد، داشتن مرکزیت و محور است. 🔸«امام» در جامعه ی اسلامی چنین نقشی دارد. از تفرقه ی فکری و عملی جلوگیری می کند، از تفسیرهای گوناگون از دین که موجب گسست دینی است، مانع می شود و به سبب محور بودن سبب پیدایش نظم و نظام در دین و در میان مسلمانان می گردد و این وقتی میسر می شود که مردم امامت امام را بپذیرند و در عمل هم از او تبعیّت و اطاعت داشته باشند. 🔸در این حدیث، پیروی از خاندان رسالت و اطاعت از اهل بیت علیه السّلام مایه ی این وحدت و مانع بی سر و سامانی وضع دین و مؤمنان شمرده شده است. 🔸«جهاد» نیز که از تکالیف مهم دینی است، سبب عزّت و شوکت اسلام است. 🔸در احادیث ما سخن از این است که جهاد دری از درهای بهشت است که به روی بندگان خاص خدا گشوده شده اشت و کسانی که از روی بی رغبتی آن را ترک کنند، گرفتار ذلّت و خواری می شوند. 🔸اگر اسلام در زمان پیامبر گسترش یافت، در سایه ی جانفشانی های مجاهدان بود. 🔸خدا هم جان و مال رزمندگان را به بهای «بهشت» از آنان خریده است. 🔸جهاد هم وقتی ارزشمند و مقدّس است که تحت فرمان پیشوای الهی و عادل باشد و گرنه به غارتگری و جهان گشایی تبدیل می شود. 📗منبع: ، جواد محدثی