یکی از شکرهای ثابتم فرصت درک منبر شیخ حسین در شب‌های احیاست.... آن‌جایی که برای آن‌هایی دعا می‌کند که این مجالس را که هیچ، خود خدا را هم قبول ندارند... آن‌جایی که برای بیماران پروانه‌ای دعا می‌کند.... آن‌جایی که برای دختران و زنانی دعا می‌کند که روزگاری عزیز پدر و مادر بودند و حالا گرفتار فساد شدند و حالا خسته و داغون در خانه‌ها خوابند... دست‌هایش را بالا می‌آورد و می‌گوید : خدایا دریابشون و با احیای این مردم شریکشون کن... آن‌جایی که برای معتادها و کارتن‌خواب‌ها دودستش را بالا می‌برد و خدا را صدا می‌زند که این‌ها گول رفیق خوردند یا خودشان، خودشان را نگه نداشتند.... آ‌ن‌جایی که برای مرده‌های بی‌وارث و کسانی که نرسیدند توبه کنند؛ دعای جانانه می‌کند... آن‌جایی که می‌گوید: اگه مسوولی خطا کرد به پای دین و اسلام نیست... دین؛ قرآن و اهل بیت است، نه خطای مسوول... آهای مردم! آشیخ حسین انصاریان عمرت دراز و دعاهایت مستجاب.... ✍ امیراسماعیلی 🆔@hamechi_media