• ✦﷽‌✦• 🔰چرا عزاداري مي کنيم؟ (قسمت سوم) زمان امام رضا (ع) مي بينيم تا آن زمان قضيه ميداني پيدا مي کند و اول محرم خدمت ايشان مي آيند ، اول محرم کسي نزد ايشان مي آيد به نام ابن شبيب ، آقا به ايشان مي فرمايند : مي داني امروز چه روزي است ؟ گفت : آقا اول محرم است، فرمود : اول محرم روزي است که وقتي شروع مي شد کسي پدرم را ديگر خندان نمي ديد. امام مي فرمايد : پسر شبيب مي داني محرم چه ماهي است که جاهليت آن را محترم مي شمردند ؟ در اين ماه مبارزه نمي کردند ، اما عده اي به اسم اسلام حرمت حسين ما را شکستند و او را به قتل رساندند . بعد امام رضا(ع) يک قاعده اي را بنيان مي گذارند و مي فرمايند : هرمصيبتي داشتيد براي امام حسين (ع) گريه کنيد . پس ما روضه ي هر امامي داشته باشيم از امام حسين (ع) مي گوييم . بعد مي آييد جلوتر شما مي بينيد که مثلاً دعبل راه مي افتد و خدمت امام رضا (ع) مي آيد و جلسه رسمي تشکيل مي شود، امام رضا مي نشيند ، مأمون مي نشيند و مردم جمع مي شوند ، او بلند مي شود و شروع مي کند : فاطمه جان اگر روز عاشورا بودي و مي ديدي با حسين تو چه کردند، به خودت لطمه مي زدي ، حسين تو را لب تشنه کشتند . فرياد و گريه بلند مي شود و امام رضا (ع) اشک مي ريزد ، پيراهن تنش را در مي آورد و به دعبل مي دهد و او را تشويق مي کند . اين سير جلو مي آيد تا مي رسيم به دوران غيبت ، خوب تو اين دوران کتابهايي مانند ارشاد مفيد بزرگان و علما مانند سيد ابن طاووس ، لهوف را مي نويسند ، مقتل نويسي که خودش بحث مفصلي است . اگريک حکومت هايي پيدا مي شدند که سابقه ي شيعي داشتند مثل آل بويه ، مي بينيد روز عاشورا رسمي مي شود . رسماً روز عاشورا را به عنوان روز تعطيل اعلام مي کنند و دسته جات عزاداري در بغداد حتي که بيشتر سني بودند راه مي افتد . جلوتر که مي آييم دولت هاي شيعي فاطميون يا در نهايت زمينه هاي ديگري که پيدا مي شود ، در زمان صفويه و قاجاريه بالاخره اين عزاداري ها با فرهنگ مردم به هم آميخته مي شود . مثلاً فرهنگ يک منطقه اي اينطور سينه مي زند ، فرهنگ منطقه ي ديگر نخل بلند مي کند ، فرهنگ منطقه ي ديگر عزاداري اش سنگ مي زند . ولي اصل عزاداري قالب هاي متفاوت مي شود چون با فرهنگ هاي مختلف آميخته مي شود . اين سير عزاداري ها بود که عرض کردم. ادامه دارد... #مبحث_فلسفه‌عزاداری ۳ 💬از بیانات حجت الاسلام رفیعی ☑ @hamian_m_a