امروز وارد دانشگاه شدم سوت و کور گفته بودند دانشگاه باز است. من هم به همین حد از خبر اکتفا کردم. وارد سالن کلاس‌ها شدم. سوت و کور بود. هیچ کس نبود! موضوع چیست؟ کانال دانشگاه را باز کردم. انتهای اطلاعیه نوشته بود: تمامی کلاس‌ها به صورت مجازی برقرار می‌شود. ای وای چرا اطلاعیه را نخواندم و به گفته‌ها اعتماد کردم. باید هر روز اطلاعیه‌ها را بخوانم و بعد بروم دانشگاه. این درس مهمی برای من شد. الحمدلله قسمت اداری و دفاتر هیات علمی باز بودند. وارد دفترم شدم. سیستم گرمایشی روشن بود. به محض این‌که رایانه را باز کردم که درس مجازی را برقرار کنم! برق قطع شد. دو جای دیگر خارج از دانشگاه بود که می‌توانستم درس را برقرار کنم. خانه و اندیشکده. در سیستم «برق من» جستجو کردم. برق خانه و اندیشکده هم قطع بود. به ناچار در دفترم که سیستم‌های گرمایشی‌ آن هم به لطف قطعی برق، قطع شده بود، نشستم تا با باقیمانده شارژ لپتاپ، درس را ضبط کنم. اولین جلسه را ضبط کردم و ارسال کردم. یک ساعت و نیم تلاش کردم که نیم ساعت درس را به دانشجویانم منتقل کنم. اینترنت داخلی هم در این ماه‌ها «عالی!» است. قبلا که فیلترینگ بود، اینترنت داخلی خوب بود. الان فیلترینگ هست، اینترنت داخلی هم خراب است. نمی‌دانم چه ارتباطی بین اینترنت داخلی و فیلترینگ وجود دارد. شاید هم ارتباطی ندارد. خلاصه اینقدر اعصابم خرد شد و بدوبیراه گفتم به خودم که سازوکار داروینیستی که این آتئیست ها می‌گویند؛ اسمش چه بود؟ بله کارما! کارما فعال شد و خودم را دوباره گرفتار کرد. درس دوم را که تمام کردم، در لحظه آخر کامپیوترم خطاداد و کل درس پاک شد. تا بدانم که از ماست که بر ماست. این بود خلاصه‌ای از وضعیت امروز یک استاد دانشگاه ☘️کانال تحلیل‌های اقتصادی دکتر حمیدرضا مقصودی @hamidrezamaghsoodi